نجمه سروستانی - کارشناسی آموزش ابتدایی دانشگاه پردیس شیراز
محمدرضا رحیمی - کارشناسی ارشد علوم قرآن و حدیث دانشگاه پیام نور واحد فسا
فاطمه کندری - کارشناسی ارشد مدیریت فناوری اطلاعات دانشگاه سیستان و بلوچستان
سمیه میکائیلی - کارشناسی علوم اجتماعی دانشگاه الزهرا

در عصر حاضر، فناوری با سرعتی شگفت انگیز در حال پیشرفت است و تمامی جنبه های زندگی بشر را تحت تاثیر قرار داده است . آموزش و پرورش نیز به عنوان یکی از مهم ترین نهادهای اجتماعی ، از این تحولات بی نصیب نمانده است . ورود فناوری های نوین به عرصه آموزش، تحولات بنیادینی را در روشهای تدریس ، یادگیری و ارزیابی ایجاد کرده است . این تحولات ضمن ایجاد فرصت های جدید، چالش های پیچیدهای را نیز پیش روی نظام آموزشی قرار داده است . در این پژوهش ، هدف بررسی تحولات بنیادین در آموزش و پرورش در بستر فناوری های نوین است . سوال اصلی پژوهش این است که چگونه فناوری های نوین می توانند به بهبود کیفیت آموزش و پرورش کمک کنند و چه چالش هایی در این مسیر وجود دارد؟ به عبارت دیگر، این پژوهش به دنبال پاسخ به این سوال است که چگونه می توان از پتانسیل های فناوری های نوین برای ایجاد تغییرات اساسی در نظام آموزشی بهره برد و در عین حال، تبعات منفی این تحولات را به حداقل رساند. اهمیت این پژوهش از چند جهت قابل توجه است . فناوری های نوین به سرعت در حال تغییر هستند و مهارتهای مورد نیاز در بازار کار نیز به طور مداوم در حال تحولاند. لذا، نظام آموزشی باید خود را با این تغییرات تطبیق دهد تا بتواند نیروی انسانی ماهر و خلاق تربیت کند . فناوری های نوین می توانند به شخصی سازی آموزش، تعامل بیشتر بین معلم و دانش آموز، دسترسی به منابع آموزشی متنوع و غنی و در نهایت افزایش کیفیت یادگیری کمک کنند. با استفاده از فناوری های نوین می توان به دانش آموزان مناطق محروم و کم برخوردار دسترسی به آموزش با کیفیت را فراهم کرد و شکاف آموزشی را کاهش داد. این پژوهش به بررسی تحولات بنیادین در آموزش و پرورش در بستر فناوری های نوین می پردازد. با توجه به اهمیت روزافزون فناوری در تمامی جنبه های زندگی ، این پژوهش به دنبال یافتن راهکارهایی برای استفاده موثر از پتانسیل های فناوری های نوین در بهبود کیفیت آموزش و پرورش است

تحولات بنیادین ، فناوری های نوین ، آموزش الکترونیکی ، معلم ، دانش آموز، آموزش و پرورش