محمدحسین تقی زاده ولدی - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مهاباد؛
علاءالدین بهروش - عضو تمام وقت هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز
احمد اکبرلو - عضو تمام وقت هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز

در کشور ما و بسیاری از جوامع در حال توسعه چند سالی است که سازه های فضایی جای خود را در بازار ساخت و ساز باز کرده و روز به روز شاهد اجرای سازه هایی از این دست در مقیاس کوچک و بعضاٌ وسیع هستیم. این در حالیست که اکثر مهندسین و طراحان این عرصه، به این سیستم سازه ای از دید پوششی برای دهانه های طولانی صرفاً به عنوان سقف نگاه کرده و همواره تصویری مبهم از دیگر کاربردهای این سیستم سه بعدی سازه ای در ذهن دارند. موارد استفاده از سازه های فضایی تنها به این مورد خاص محدود نمی شود و یکی از مهم ترین مزیت های این نوع سازه ها استفاده از آنها به عنوان عرشه پل های با دهانه های کوچک و طولانی است که می تواندجایگزین مناسبی برای پل های با عرشه بتنی محسوب شود. حال آنکه استفاده از این سیستم نوین سازه ای به منظور کاربرد در عرشهپل ها منوط به کاهش خیزهای ناشی از بارهای مرده و متحرک ناشی از عبور و مرور وسایل نقلیه موتوری می باشد. یکی از موثرترین راهکارهای کاهش خیزهای مذکور، طرح سازه پل به صورت قوسی است. لذا در این پژوهش با طرح دو عرشه مشبک فضایی به صورت دو لایه مسطح و دو لایه قوسی به بررسی رفتار سازه های فضایی در عرشه پل ها می پردازیم.

سازه های فضایی، عرشه مسطح، عرشه قوسی، خیز