بهبود روند اسپرماتوژنز و قدرت باروری موش های تحت تابش پرتو یونیزان با استفاده از اسید کلروژنیک

مقاله پژوهشیمقدمه: این پژوهش به منظور ارزیابی تاثیر کلروژنیک اسید (Chlorogenic acid) CGA بر روند اسپرماتوژنز در موش های تحت تابش پرتوی X انجام شد.روش ها: در این مطالعه ی تجربی، تعداد ۴۵ سر موش سوری نر به ۳ گروه: گروه ۱ (نرمال سالین)، گروه ۲ (دریافت کننده ی تابش + نرمال سالین) و گروه ۳ ( تابش + کلروژنیک اسید با دوزهای ۵، ۱۰، ۲۰، ۴۰ و ۸۰ میلی گرم/کیلوگرم) تقسیم شدند. سپس هیستومورفومتری بافت بیضه، شمارش سلول های موجود در مراحل مختلف تکوینی، میزان زنده ماندن اسپرم ها و در نهایت ظرفیت تولید مثلی موش های آزمایشی از گروه های مختلف، در روز ۳۵ پس از تابش مورد بررسی گرفت. داده ها توسط آزمون های آماری آنالیز واریانس یک طرفه و تعقیبی Tukey تحلیل شد.یافته ها: نتایج نشان داد وزن بیضه، ضخامت لایه ی ژرمینال و قطر لوله های اسپرم ساز در گروه IR با گروه شم و (۴۰ میلی گرم/کیلوگرم) IR + CGA تفاوت معنی داری دارد. همچنین، تعداد سلول های اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیت اولیه، اسپرماتید و لایدیگ در گروه IR نسبت به گروه های شم و (۴۰ میلی گرم/کیلوگرم) IR+CGA اختلاف معنی دار داشت. علاوه بر این در گروه IR کاهش معنی داری در میزان زنده مانی اسپرم و میزان باروری نسبت به گروه شم مشاهده شد. این تغییرات در گروه (۴۰ میلی گرم/کیلوگرم) IR+CGA به طور معنی داری تعدیل شده بود و مطالعات بافت شناسی هیچ گونه تخریب بافتی را نشان نداد. در عین حال تعداد سلول های رده ی زایا، میزان زنده مانی اسپرم و میزان باروری تفاوت معنی داری با گروه شاهد نداشت.نتیجه گیری: مطالعه ی حاضر نشان داد که CGA با بهبود تغییرات هیستوپاتولوژیک در بیضه می تواند در برابر اثرات مضر قرار گرفتن در معرض پرتوی X مفید باشد.

Keywords:

اسید کلروژنیک , آنتی اکسیدان , بافت بیضه , اسپرماتوژنز , اشعه ی یونیزان