بررسی اثربخشی استفاده از بازی کنترل تکانه بر تکانشگری و مشکلات رفتاری کودکان نقص توجه/ بیش فعال- تکانشگر ۱۲-۸ ساله

مقدمه: اختلال نقص توجه/ بیش فعالی، یک عارضه ی عصبی روانی است که کودکان، نوجوانان و بزرگسالان را به خود مبتلا می کند و چون کنترل تکانه، بخش عمده ای از مشکلات زندگی این افراد می باشد، باید به آن ها آموخت که چگونه تکانه های خود را کنترل نمایند. این پژوهش، با هدف تعیین اثربخشی بازی کنترل تکانه بر تکانشگری و مشکلات رفتاری کودکان دارای اختلال نقص توجه/ بیش فعال- تکانشگر انجام شد.روش ها: این پژوهش، از نوع کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی بود. جامعه ی آماری شامل ۶۰ نفر از کودکان نقص توجه/ بیش فعال- تکانشگر در محدوده ی سنی ۱۲-۸ ساله بود که به طور تصادفی، به دو گروه مورد و شاهد ۳۰ نفره تقسیم شدند. با کودکان گروه مورد به مدت هشت هفته و دو بار در هفته و هر بار به مدت ۴۵ دقیقه بازی کنترل تکانه انجام شد. پس از مداخله، پرسش نامه ی توانایی ها و مشکلات (Strengths and difficulties questionnaire یا SDQ) توسط خانواده ها و معلمین تکمیل و آزمون عملکرد مداوم (Continuous performance test یا CPT) انجام شد. به منظور پی گیری اثرات مداخله، یک ماه بعد ارزیابی ها تکرار شد. هم زمان در گروه شاهد یک بازی خنثی انجام شد. هر دو گروه در طول انجام پژوهش، داروی ریتالین را به صورت همسان سازی شده به میزان ۱۰ میلی گرم در روز مصرف می کردند.یافته ها: بین آزمودنی ها در گروه های مورد و شاهد از لحاظ نمره ی کنترل تکانه، تفاوت معنی داری وجود نداشت، اما از لحاظ نمرات مشکلات کلی، مشکلات رفتاری، مشکلات با همسالان و افزایش رفتار مطلوب اجتماعی از نظر والدین تفاوت معنی داری با (۰۵/۰ > P) به دست آمد. از نظر معلم در نمرات مشکلات کلی، تفاوت معنی داری وجود داشت (۰۵/۰ > P)، اما در سایر زیر گروه ها تفاوت معنی داری مشاهده نشد.نتیجه گیری: بازی کنترل تکانه در کودکان بیش فعال/ نقص توجه توانست در طول زمان باعث بهبود مشکلات رفتاری شود، اما بر روی تکانشگری در این بیماران، تاثیر چشم گیری نداشت.

Keywords:

بازی , کنترل تکانه , مشکلات رفتاری , کودکان بیش فعال