انحصار اعجاز موسیقایی قرآن در سور مکی

معجزه اصلی پیامبر اکرم صلوات الله علیه قرآن بوده است. قرآن وجوه مختلفی برای اعجاز دارد اما اصلی ترین وجه اعجاز آن که مورد تاکید متکلمان شیعه و سنی بوده است و خود قرآن نیز مخاطبانش را به تحدی با آن دعوت کرده است اعجاز موسیقایی و لفظی قرآن است. این اعجاز ادبی به حدی بوده است که هیچکدام از سخنوران زمان پیامبر اکرم و حتی تا به امروز نتوانسته اند مثل آن را بیاورند.حال سوال اصلی آنجاست که آیا قرآن نسبت به همه سور خود ادعای تحدی دارد یا تنها بخشی از آنها مراد است. منشا این سوال امکان آوردن متونی شبیه به برخی از سور قرآن است. به نظر میرسد این دعا نسبت به همه سوره های قرآنی نیست و خداوند متعال مردم را دعوت به شبیه سازی همه قرآن نکرده اند که مردم از آوردن آن عاجز باشند، بلکه نسبت به سوره های مکی این ادعا را کرده است. پس از آنکه سوره های مکی نازل شدند و اعجاز قرآن به حقیقت پیوست دیگر در سوره های مدنی خداوند متعال هدف سخنوری معجزه آسا نداشتند و در این سوره ها به بیان احکام و مسائل دیگر پرداخته اند و جهت اعجاز آن در اولویت نبود.در این نوشتار سعی شده است تا با استفاده از منابع متعدد و تحلیل های خبرگان علوم قرآنی این سوال پاسخ داده شود و اشکالات و ابهامات احتمالی مرتبط با آن برطرف شود.

Keywords:

سجع , موسیقی , اعجاز قرآن , آوا شناسی قرآن