اثربخشی درمان هیجان مدار بر روی میزان افکار خودکشی سربازان یکی از یگانهای نظامی

مطالعات متعددی به تاثیر درمان هیجان مدار برمتغیرهای مهمی از جمله افسردکی ،اضطراب ،سازگاری اجتماعی ،راهبردهای مقابله ای ،کاهش تعارضات پرداخته اند .اما پیرامون بررسی تاثیر درمان هیجان مداربر روی میزان افکار خودکشی بویژه در این جامعه آماری شکاف تحقیقاتی وجود دارد.. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان هیجان مدار بر روی میزان افکار خودکشی سربازان یکی از یگانهای نظامی انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پژوهش پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند تعداد ۳۰ نفر از سربازان دارای افکار خودکشی (براساس خط برش مقیاس افکار خودکشی بک )از یکی از پادگانهای شهر تهران در سال۱۴۰۱انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و کنترل(۱۵ نفر) گمارده شدند ؛ابتدا پیش آزمون بر روی تمام جامعه نمونه اجرا گردید؛سپس آموزش درمان هیجان مدار برای گروه آزمایش به مدت ۹ جلسه هر جلسه ۶۰ دقیقه اجرا شد و گروه کنترل از هیچ گونه آموزشی برخوردار نشدند. پس از این مراحل پس آزمون اجرا شد.در این پژوهش از پرسشنامه افکار خودکشی بک (۲۰۰۳)استفاده و داده های به دست آمده به شیوه تحلیل کواریانس تحلیل شد. نتایج حاکی از اثر بخشی درمان هیجان مدار بر روی میزان افکار خودکشی ( , ۰۰۰/۰P=۶۷۱, ETA=. / ۰۴۹/۵۵( F= در سربازان بود.یافته های پژوهش نشان داد که آموزش درمان هیجان مدار در فضای پادگانی برای کارکنان می تواند در ارتقای مولفه های تاب آوری و کاهش افکار خودکشی موثر باشد.

Keywords:

درمان هیجان مدار , , افکار خودکشی , سربازان