اثربخشی برنامه های مدیریت دارویی همراه با رفتار درمانی شناختی بر مشارکت در سرگرمی ها و بهزیستی ذهنی سالمندان
Publish place: Longevity، Vol: 1، Issue: 1
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: English
View: 71
This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_LONG-1-1_005
تاریخ نمایه سازی: 16 آبان 1403
Abstract:
این مطالعه به منظور ارزیابی اثربخشی برنامه های مدیریت دارویی همراه با رفتار درمانی شناختی (CBT) بر مشارکت در سرگرمی ها و بهزیستی ذهنی سالمندان انجام شد. یک کارآزمایی تصادفی کنترل شده با ۳۰ شرکت کننده سالمند انجام شد که به دو گروه ۱۵ نفری (آزمایشی و کنترل) تقسیم شدند. گروه آزمایشی مداخله ای ساختاری شامل مدیریت دارویی و CBT دریافت کردند، در حالی که گروه کنترل مراقبت های معمول را دریافت نمودند. مدت مداخله پنج ماه بود و اندازه گیری ها قبل از مداخله، بلافاصله بعد از مداخله و در پیگیری پنج ماهه انجام شد. داده ها با استفاده از ANOVA با اندازه گیری های مکرر و آزمون آزمون تعقیبی بونفرونی با SPSS-۲۷ تحلیل شدند. آمار توصیفی نشان داد که گروه آزمایشی بهبودهای قابل توجهی در مشارکت در سرگرمی ها (افزایش میانگین از ۲.۷۵ به ۴.۵۶ بلافاصله بعد از مداخله و به ۴.۱۲ در پیگیری) و بهزیستی ذهنی (افزایش میانگین از ۳.۲۵ به ۵.۷۸ بلافاصله بعد از مداخله و به ۵.۳۵ در پیگیری) داشتند. گروه کنترل تغییرات کمی نشان داد. نتایج ANOVA تفاوت های معناداری بین گروه ها نشان داد (F(۱, ۲۸) = ۱۳.۶۸, p = ۰.۰۰۱ برای سرگرمی ها؛ F(۱, ۲۸) = ۱۹.۸۳, p = ۰.۰۰۱ برای بهزیستی ذهنی). آزمون های آزمون تعقیبی بونفرونی این تفاوت ها را تایید کردند، به ویژه بین اندازه گیری های قبل و بعد از مداخله. مداخله ترکیبی مدیریت دارویی و CBT به طور معناداری مشارکت در سرگرمی ها و بهزیستی ذهنی سالمندان را بهبود بخشید. این یافته ها اهمیت ادغام روش های پزشکی و روان شناختی را در بهبود کیفیت زندگی سالمندان نشان می دهند. این مطالعه به منظور ارزیابی اثربخشی برنامه های مدیریت دارویی همراه با رفتار درمانی شناختی (CBT) بر مشارکت در سرگرمی ها و بهزیستی ذهنی سالمندان انجام شد. یک کارآزمایی تصادفی کنترل شده با ۳۰ شرکت کننده سالمند انجام شد که به دو گروه ۱۵ نفری (آزمایشی و کنترل) تقسیم شدند. گروه آزمایشی مداخله ای ساختاری شامل مدیریت دارویی و CBT دریافت کردند، در حالی که گروه کنترل مراقبت های معمول را دریافت نمودند. مدت مداخله پنج ماه بود و اندازه گیری ها قبل از مداخله، بلافاصله بعد از مداخله و در پیگیری پنج ماهه انجام شد. داده ها با استفاده از ANOVA با اندازه گیری های مکرر و آزمون آزمون تعقیبی بونفرونی با SPSS-۲۷ تحلیل شدند. آمار توصیفی نشان داد که گروه آزمایشی بهبودهای قابل توجهی در مشارکت در سرگرمی ها (افزایش میانگین از ۲.۷۵ به ۴.۵۶ بلافاصله بعد از مداخله و به ۴.۱۲ در پیگیری) و بهزیستی ذهنی (افزایش میانگین از ۳.۲۵ به ۵.۷۸ بلافاصله بعد از مداخله و به ۵.۳۵ در پیگیری) داشتند. گروه کنترل تغییرات کمی نشان داد. نتایج ANOVA تفاوت های معناداری بین گروه ها نشان داد (F(۱, ۲۸) = ۱۳.۶۸, p = ۰.۰۰۱ برای سرگرمی ها؛ F(۱, ۲۸) = ۱۹.۸۳, p = ۰.۰۰۱ برای بهزیستی ذهنی). آزمون های آزمون تعقیبی بونفرونی این تفاوت ها را تایید کردند، به ویژه بین اندازه گیری های قبل و بعد از مداخله. مداخله ترکیبی مدیریت دارویی و CBT به طور معناداری مشارکت در سرگرمی ها و بهزیستی ذهنی سالمندان را بهبود بخشید. این یافته ها اهمیت ادغام روش های پزشکی و روان شناختی را در بهبود کیفیت زندگی سالمندان نشان می دهند.
Keywords: