حسن دارایی - گروه مهندسی طراحی محیط، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران
آمنه خانی پور - گروه مهندسی طراحی محیط، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران

صنعت سیمان ازصنایع کلیدی در فرآیند توسعه کشور به شمار می آید. این صنعت در سالهای اخیر رشد چشمگیریدر ایران یافته است. از سوی دیگر این صنعت جز آلاینده ترین صنایع به شمار می آید. آلاینده های اساسی صنعتسیمان عبارتند از آلاینده های فیزیکی مانند گرد و غبار و ذرات معلق، آلاینده های شیمیایی مانند اکسید سولفور((SO(2 و اکسید نیتروژن(NOx)، گازهای گلخانه ای به صورت عمده ((CO(2 ) و سایر آلاینده مانند مواد زاید وپسماندها، آلودگی صوتی ، فاضلاب، آلودگی زمین و مانند آن. وضعیت انتشار این آلاینده ها بر اساس چرخه موردبررسی قرار گرفته است. علیرغم بکارگیری تمامی استانداردها با این حال انتشار آلاینده ها تداوم دارد اما با شدتکمتر. این آلاینده ها در سه مقیاس جهانی، منطقه ای و محلی دارای پیامدهای متفاوتی است. طراحی محیطی بابگارگیری امکانات اکولوژیک محیط این قابلیت را دارد که بخش قابل توجهی از این آینده ها را جذب کند. برایناساس پیامدهای زیست محیطی انتشار آلاینده ها را به حداقل برساند. به این منظور الگوی انتشار آلاینده هاشناسایی و سپس الگوهای طراحی محیطی با استفاده از گونه های محیطی برای کاهش آلاینده های محیطی را ارایهشده است.

سیمان، آلاینده ها، طراحی محیطی ، الگوی کاشت