اثربخشی آموزش گروهی «مدیریت کنترل خشم» بر خود کنترلی و کفایت اجتماعی در پرستاران بخش های کووید- ۱۹ بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی مشهد

مقدمه: خشونت و پیامدهای منفی آن برای پرستاران و بیماران، به دلیل شرایط تنش زای شغلی در دوران شیوع بیماری کووید- ۱۹ شدت بیشتری پیدا کرد.  هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش گروهی "مدیریت کنترل خشم" بر خود کنترلی و کفایت اجتماعی در پرستاران بخش های بستری بیماران کووید- ۱۹ بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی مشهد است. روش کار: روش پژوهش حاضر نیمه تجربی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل و به صورت ۳ مرحله ای (پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری ۱ ماه بعد) بود. جامعه آماری پژوهش پرستاران مشغول به خدمت در بخش های بستری بیماران کووید- ۱۹ بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی مشهد طی پاییز و زمستان سال ۱۴۰۰ بودند. نمونه شامل ۳۰ تن بود که به روش نمونه گیری در دسترس  انتخاب شده و به صورت تصادفی ساده به روش اعداد تصادفی بین ۲ گروه مداخله آموزش گروهی"مدیریت کنترل خشم" (۱۵ تن) و کنترل (۱۵ تن) تقسیم شدند. داده ها با پرسشنامه جمعیت شناختی، "مقیاس خودکنترلی تانجنی" (Tangney Self- Control Scale) و "پرسشنامه کفایت اجتماعی" (Social Competence Questionnaire) گردآوری و در مورد روایی و پایایی به مطالعات قبلی اکتفا شد.  ابتدا از کل اعضای گروه  مداخله و کنترل پیش آزمون گرفته شد. سپس گروه مداخله ۸ جلسه آموزش گروهی "مدیریت کنترل خشم" دریافت کرد. پس از پایان مداخله، هر ۲ گروه در پس آزمون شرکت کردند. داده ها در نرم افزار اس پی اس اس نسخه ۲۷ تحلیل شد.  یافته ها: آموزش گروهی "مدیریت کنترل خشم" در خودکنترلی موثر بوده و آن را به طرز معناداری افزایش می دهد (۰۰۱/۰>P-value).  آموزش گروهی "مدیریت کنترل خشم" بر کفایت اجتماعی تاثیر داشته و آن را به طرز معناداری افزایش می دهد (۰۰۱/۰> P-value).  نتیجه گیری: آموزش گروهی "مدیریت کنترل خشم"، موجب افزایش خودکنترلی و کفایت اجتماعی شد.  لذا پیشنهاد می شود از این مداخله درمانی به عنوان یک برنامه آموزشی ضمن خدمت برای افزایش خودکنترلی و کفایت اجتماعی در حرفه پرستاری استفاده شود.

Keywords:

Anger Control Management , Self-Control , Social Competence , Covid-۱۹. , آموزش گروهی مدیریت کنترل خشم , خودکنترلی , کفایت اجتماعی , کووید- ۱۹.