میثم ضیائی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی شیمی طراحی فرایند های صنایع نفت
علیرضا شمس اسفندآبادی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب،گروه مهندسی شیمی، تهران، ایران
علی تقوی نخجیری - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب،گروه مهندسی شیمی، تهران، ایران

فرآیند سنتز مستقیم دی متیل اتر، شامل دو واکنش متوالی سنتز متانول (بر روی کاتالیستCu-Zn و آبگیری از متانول (بر روی کاتالیستهای اسیدی مانندZSM- و 5 γ-Al2O3 میباشد که بر روی یک کاتالیست ترکیبی یا دو عاملی صورت میگیرد. در این مقاله ارزیابی کاتالیستهای فرآیند تبدیل مستقیم و غیر مستقیم گاز سنتز به دی متیل اترمورد بررسی قرار گرفته است. نتایج مطالعات کاتالیستهای متداول این فرآیند نشان میدهد که از میان روشهای سنتزکاتالیست، روش همرسوبی بهترین نتایج را حاصل نموده و کربنات آمونیوم مناسبترین راسب میباشد. استفاده از زئولیتها به دلیل پایداری دمایی بالا و دارا بودن سایتهای اسیدی برونستد، عملکرد بهتری نسبت بهγ-Al2O 3دارند. خواص اسیدی و احیایی کاتالیستهای دو عاملی تحت تاثیر چندین فاکتور از قبیل سنتز بلورهای مس با توزیع و مساحت سطح بالا بوسیلهی تغییر شرایط رسوب دهی و پایدار ساختن فلز مس با افزودن تقویت کنندهها قرار میگیرد. همچنین به منظور افزایش انتخاب پذیری دی متیل اترو جلوگیری از تولید هیدروکربنهای نامطلوب اسیدیته سطحیکاتالیستهای جامد اسیدی با افزودن سدیم، آهن و یا اکسید منیزیم اصلاح می شود. علاوه بر این اقداماتی از قبیل افزودن آلومینا به ساختار زئولیت، ایجاد تغییر در ساختار شبکهای کاتالیستها با افزودن یونهای سه ظرفیتی و نیز افزودن ترکیباتی از قبیل زیرکونیا موجب افزایش پایداری کاتالیست میشود.

دی متیل اتر، کاتالیست،سوختهای سنتزی، گاز سنتز