CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

تعیین عوامل جسمی ، روانی و فردی- اجتماعی مؤثر بر میل جنسی زنان باردار

عنوان مقاله: تعیین عوامل جسمی ، روانی و فردی- اجتماعی مؤثر بر میل جنسی زنان باردار
شناسه ملی مقاله: NCFSP02_145
منتشر شده در دومین کنگره سراسری خانواده و مشکلات جنسی در سال 1384
مشخصات نویسندگان مقاله:

سمیرا رحیمی - کارشناسپرستاری
آلهه سیدرسولی - کارشناس ارشد پرستاری بهداشت مادران و نوزادان

خلاصه مقاله:
میل جنسی نوعی احساس ارادی است که می تواند به وسیله محرکهای داخلی نظیر تصورات جنسی و یا محرکهای خارجی نظیر حضور شریک جنسی ایجاد شود فیزیولوژی میل جنسی ناشناخته می باشد ولی احتمال داده می شود که شبکه لیمبیک که مرکز دریافت تحریکات حسی وداخلی است مسئول ایجاد و حفظ میل جنسی هم می باشد اگر چه حاملگی یک بیماری نیست متون و نوشتجات پزشکی اعتقاد بر این دارند که زنان باردار درجاتی از تغییر در میل و پاسخ جنسی را تجربه می کنند. با توجه به اینکه آگاهی از عوامل موثر بر فعالیت جنسی زوجین در این دوران می تواند در ارتقاء کیفیت مراقبتهای دوران بارداری موثر باشد پژوهش حاضربا تعداد 120 نفر نمونه طراحی گردید. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که کاهش میل جنسی 38/3درصد در سه ماهه اول، 40 درصد درسه ماهه دوم 51/7درصد در سه ماهه سوم ) در بین زنان باردار شایع می باشد که با پیشرفت بارداری تشدید پیدا میکند با انجام آزمون فریدمن مشخص گردید که میل جنسی زنان از سه ماهه اول تا سه ماهه سوم به طور معنی دار کاهش پیدا می کند.(P=0/00 آزمون رگرسیون خطی به روشstep wise نشان داد که از بین عوامل روانی زن در سه ماهه اول ترس از عفونت در نتیجه فعالیت جنسی(ß = -0/4 در سه ماهه دوم ترس زن از صدمه به خود در نتیجهفعالیت جنسی،(ß = -0/3 در سه ماهه سوم ترس زن از عفونتß = -0/33و احساس گناه زن به فعالیت جنسیß=-0/29به طور معنی دار بر کاهش میل جنسی تاثیر می گذارند. همچنین این آزمون مشخص ساخت که از بین عوامل موجود در مدل تحلیلی مربوط به تغییرات میل جنسی، عوامل روانی مرتبط با همسر (احساس گناه مرد به فعالیت جنسی –کاهش توجه مرد به زن- کاهش جذبه جنسی زن از دید مرد-مانع بودن حاملگی در برابر تامین نیازهای جنسی مرد- عدم مراعات سلامت جنسی زن و جنین حین فعالیت جنسی) ، مشخصاتفردی- اجتماعی زن و مشخصات فردی اجتماعی همسر و متغیرهای مربوط به تاریخچه مامایی و بیماریهای زنان تاثیری بر کاهش میل جنسی زنان در این دوران ندارند. با انجام آزمون کای دو ارتباط معنی داری بین تغییرات میل جنسی زنان در سه ماهه اول و دوم با روش پیشگیری از بارداری مورد استفاده در دوران قبل از بارداری مشاهده شد به طوری که بیشترین میزان افزایش میل جنسی در بین کاربران روشهای طبیعیو بیشترین میزان کاهشمیل جنسی در بین کاربران روشهای هورمونی و مکانیکی می باشد. براساس نتایج پژوهش پیشنهاد می گردد تا بررسی مشکلات جنسی زوجین و آموزش اصول صحیح فعالیت جنسی در دوران بارداری در برنامه مراقبتهای دوران بارداری زنان باردار گنجانده شود تا بتوانیم به سوی جامعه سالمتری گام برداریم

کلمات کلیدی:
بارداری، مراقبتهای دوران بارداری، میل جنسی

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/212467/