عباس هاشمی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی مکانیک دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل
مهدی مشهدی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی مکانیک دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل
محمد بخشی - استاد، دانشکده مهندسی مکانیک دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل
عبدالحمید گرجی - دانشجوی دکتری، دانشکده مهندسی مکانیک دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل

در فرایند شکل دهی ورق، تولید قطعات مخروطی یکی از دشوارترین زمینه ها می باشد. در این مقاله، شکل دهی قطعات مخروطی در فرآیند هیدروفرمینگ با استفاده از شبیه سازی اجزای محدود و مراحل آزمایشگاهی مورد مطالعه قرار گرفته است. در این پژوهش اثر جنس و ضخامت ورق اولیه بر روی نسبت کشش با استفاده از روش کشش عمیق هیدرو دینامیکی با کمک فشار شعاعی بررسی شده است. برای بررسی این دو پارامتر، سه جنس فولاد St14، مس خالص و آلومینیوم 1050 استفاده شد. نتایج شبیه سازی تطابق مناسبی با نتایج آزمایش دارند. نتایج نشان دادند که برای ضخامت های کمتر نسبت کشش بالاتر است. همچنین نشان داده شد که نسبت کشش فولاد St14 نسبت به مس خالص بالاتر بوده و مس نیز از آلومینیوم بالاتر است.

هیدروفرمینگ ورق، قطعات مخروطی، کشش عمیق هیدرودینامیکی، شبیه سازی اجزای محدود، نسبت کشش