ستار آهنگر دیبازر - دانشجوی کارشناسی ارشد ساخت و تولید, دانشکده مکانیک, دانشگاه تبریز
امیر مصطفی پور - استادیار دانشکده مکانیک، دانشگاه تبریز
امیر اکبری - دانشجوی کارشناسی ارشد ساخت و تولید, دانشکده مکانیک, دانشگاه آزاد, واحد علوم و تحقیقات
وحید عسکری خواه - دانشجوی کارشناسی ارشد مکانیک , دانشگاه ارومیه

استفاده از مکانیزم ورقگیر ارتعاشی در فرآیند کشش عمیق یکی از مباحث جدید می باشد که کارهای کمی بر روی آن انجام شده و در کارهایی که تا کنون صورت گرفته، فقط تاثیر این مکانیزم روی میزان افزایش عمق قطعات در فرآیند کشش عمیق مورد توجه قرار گرفته است. در این مقاله علت افزایش عمق قطعات تولید شده در فرآیند کشش عمیق با استفاده از مکانیزم ورقگیر ارتعاشی بوسیله شبیه سازی المان محدود در نرم افزار ABAQUS مورد بررسی قرار گرفته است. بمنظور معتبر سازی نتایج تحلیلهای عددی، قالب کشش با ورقگیرارتعاشی با مکانیزم بادامک و پیرو طراحی و ساخته شد. با تعریف معیار جدیدی بنام تاریخچه زمانی تغییر ضخامت بحرانی ترین المانها علت افزایش عمق قطعات مورد بررسی قرار گرفت. نتایج کار نشان می دهد بازگشت الاستیکی و جریان راحتتر ماده به داخل قالب تاثیر گذارترین عوامل در افزایش عمق قطعات تولید شده هستند. نتایج آزمایشات تجربی تطابق خوبی با نتایج تحلیلهای عددی دارند.

شبیه سازی المان محدود،فرآیند کشش عمیق، ABAQUS، آلومینیوم 1050، حد نسبت کشش