علی نظامی فرد - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه تبریز
کریم شلش نژاد - استاد یار دانشکده مهندسی مکانیک، گروه مهندسی ساخت وتولید دانشگاه تبریز

امروزه دامنه کاربردی چرخدنده های پلیمری رو به افزایش است. سبکی وزن و سرعت بالای تولید از جمله مزایای چرخدنده های پلیمری می باشد. خطاهای ابعادی ایجاد شده در اثر انقباض پس از قالبگیری و محدودیت استحکام، از معایب چرخ دنده های پلیمری محسوب می شوند. در این تحقیق، نانوذرات رسی در درصدهای مختلف ( 1 و 3 و 5 درصد وزنی) با دو زمینه پلیمری متفاوت شامل پلی آمید 6 و پلی استال توسط دستگاه اکسترودر دومارپیچه به روش ذوبی ترکیب شد و با استفاده از فرایند قالبگیری تزریقی چرخدنده های نانوکامپوزیتی پایه پلی آمیدی و پایه پلی استالی تولید گردید. در مرحله بعد، مشخصات ابعادی چرخدنده های نانوکامپوزیتی توسط دستگاه آزمون پروفیل دنده اندازه گیری شد و اثر افزودن نانوذرات رس بر مشخصات پروفیل اینولوتی چرخدنده های پایه پلی آمیدی و پایه پلی استالی مطالعه شد. در این پژوهش مقایسه ای میان چرخدنده های پایه پلی استالی با نمونه های پایه پلی آمیدی از نظر شدت تأثیر افزودن ذرات بر مشخصات ابعادی، انجام پذیرفت. نتایج بدست آمده از آزمایشات نشان داد که افزودن نانوذرات رسی تا 5 درصد وزنی منجر به یک کاهش بیش از 70 درصدی درخطاهای اینولوتی نمونه های پایه پلی آمیدی و یک کاهش بیش از 30 درصدی در خطاهای اینولوتی نمونه های پایه پلی استالی، نسبت به نمونه خالص شد. مقایسه نتایج این پژوهش با نتایج گزارش شده در تحقیقات قبلی نشان داد که افزودن نانوذرات حتی در درصدهای وزنی کمتر، کاهش خطای بیشتری را نسبت به نمونه های میکروکامپوزیتی منجر می شود. نتایج این تحقیق همچنین نشان داد که افزودن نانوذرات رسی تأثیر بیشتری بر نمونه های نانوکامپوزیتی پایه پلی آمیدی در مقایسه با نمونه های پایه پلی استالی دارد. این تفاوت را می توان به سازگاری بیشتر نانوصفحات سیلیکاتی با زمینه پلی آمیدی نسبت داد.

نانوکامپوزیتهای رسی، چرخدنده های پلیمری، مشخصات ابعادی، انقباض