بررسی قابلیت جذب انرژی جاذب های انرژی تولید شده به روش هیدروفرمینگ

امروزه طراحی و تولید اجزای شاسی و بدنه خودرو با هدف افزایش قابلیت انرژی در تصادف و برخورد یکی از مسائل پر اهمیت در صنایع خودروسازی محسوب می شود. از اینرو شاسی و بدنه خودروها از شکل دادن اجزای جدارنازک تشکیل می شوند که می توانند تحت بار اعمالی تغییر شکل های بزرگی را تحمل کرده و در نتیجه انرژی بسیاری را جذب کنند. هیدروفرمینگ به عنوان یک روش شکل دهی مناسب، به دلیل امکان تولید اشکال پیچیده، افزایش کارسختی ، بهبود رفتار ضربه پذیری و کاهش استفاده از فرایند جوشکاری کاربرد فراوانی یافته است. در این مقاله به شبیه سازی و تحلیل جاذب های انرژی تولید شده به روش هیدروفرمینگ تحت بارگذاری محوری پرداخته شده است. در این راستا جاذب انرژی با و بدون تاثیرات هیدروفرمینگ با استفاده از نرم افزار اجزاء محدود ABAQUS/Explicit مدلسازی و نمودار نیرو – جابجایی آن استخراج و میزان جذب انرژی، نیروی بیشینه مچالگی و نیروی میانگین مچالگی در پیش کرنش های ضخامتی مختلف با مراجع قبلی مقایسه شده است. در ادامه به منظور بهبود خصوصیات جذب انرژی مچالگی وارونگی معکوس شبیه سازی و نتایج با مدل قبلی مقایسه شده است. نتایج نشان می دهد که مچالگی وارونگی معکوس به طور قابل توجهی نیروی بیشینه مچالگی را کاهش می دهد.

Keywords:

جاذب انرژی , هیدروفرمینگ , مچالگی وارونگی معکوس , تحلیل اجزاء محدود , ABAQUS