ابراهیم شهدادی - اموزگار هرمزگان شهرستان میناب

در دنیای امروز، آموزش و پرورش به عنوان یکی از ارکان اصلی شناخته می شود و روش های تدریس نقش بسزایی در شکل گیری خلاقیت و تفکر انتقادی دانش آموزان ایفا می کنند. یکی از روش های نوین تدریس که به ویژه در سال های اخیر مورد توجه قرار گرفته، روش بدیعه پردازی است. این روش علاوه بر افزایش خلاقیت، به دانش آموزان کمک می کند تا توانایی های خود را در تولید ایده های نو و حل مسائل بهبود بخشند. در مقابل، روش های سنتی آموزش معمولا محدودیت هایی دارند که می توانند مانع از بروز خلاقیت دانش آموزان شوند. هدف اصلی این مقاله مقایسه اثربخشی روش بدیعه پردازی با روش های سنتی است تا نشان دهد که کدامیک می تواند به عنوان ابزاری موثرتر در پرورش خلاقیت دانش آموزان عمل کند. با بررسی تفاوت های معنادار بین این دو روش، درخواهیم یافت که چگونه می توان به بهبود فرآیند یادگیری و آموزش در محیط های آموزشی کمک کرد و در نهایت به ارتقاء کیفیت آموزش دست یافت.

اثر بخشی، روش تدریس بدیعه پردازی ،روش تدریس سنتی، فرآیند یادگیری و آموزش، محیط های آموزشی