مانور ابزاری مناسب برای فرآیند یادگیری و پاسخی موثرجهت کاهش خسارات ناشی از شرایط اضطراری

پاسخگویی مناسب به حوادث زمانی مقدور می باشد که از قبل آمادگی لازم برای رویارویی با بلایا وجود داشته باشد. فرآیند آمادگی شامل مجموعه ای از روش ها برای آماده سازی یک فعالیت، جامعه یا سازمان جهت پاسخ موثر در شرایط اضطراری است. بنابراین تدوین برنامه های ملی برای کاهش آسیب پذیری افراد در معرض خطر لازم به نظر می آید. اجرای مانورها می-تواند به طور موثر آگاهی امدادگران و جامعه را افزایش دهد و پاسخ مناسبی به نیازهایی باشد که منجر به کاهش خسارات بلایا می شود. این تحقیق با هدف شناسایی مزایای مانورها با بررسی اسنادی و کتابخانه ای صورت پذیرفته است. در این راستا روش های یادگیری پاسخ دهندگان شناسایی و عوامل تسهیل کننده فرآیند یادگیری برای ارتقای آمادگی اضطراری مطرح شده است. در حقیقت پس از بررسی مطالعات متعدد در این خصوص و بیان نتایج بدست آمده از آن ها تمرینات شرایط اضطراری تعریف و انواع آن دسته بندی شده است. سپس مزایای اجرای مانورها و اهداف آن ها بیان شده، طراحی مانور مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و اجزا طراحی و چالش های آن معرفی شده است. بررسی ها نشان دادند که مهمترین و عمده ترین مشکل در برگزاری تمرینات عملیاتی و مانورها، مشکلات مدیریتی و عدم تهیه سناریو است بنابراین پس از معرفی سناریو عوامل موثر در تنطیم آن، ویژگی های فرد تنطیم کننده برشمرده شده است. سپس مراحل تدوین ترتیبی سناریو بصورت شماتیک آورده شده و در ادامه شیوه های کمی و کیفی ارزیابی یک مانور معرفی گشته و در نهایت مدلی برای نمایش چگونگی نحوه تاثیرگذاری شیوه های مختلف برنامه ریزی و ارائه تمرین بر نتایج یادگیری آورده شده است.

Keywords:

آمادگی , تمرین عملیاتی در شرایط اضطراری , مانور , تدوین سناریو , ارزیابی مانور.