مصطفی غیور - دانشیار دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی اصفهان
مهدی جعفری - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی اصفهان

اصولاً پس از انجام تمام فرآیندهای ساخت، یکسری تنشهای پسماند در محصول ایجاد میشود، که با توجه به فرآیند ساخت انجام شده، این تنش پسماند، توزیع خاص خود را خواهد داشت. از جمله فرآیندهای تنش زدایی، که پس از انجام فرآیند ساخت، در قطعه انجام میشود، تنشزدایی حرارتی و ارتعاشی است. اساس عملکرد هر دوی این روشها، از این جهت که با بروز تغییرشکلهای محلّی پلاستیک، کسری از تنشهای پسماند را آزاد میکنند، مشابه است. روند کار به این صورت است که تنش ناشی از بارهای حرارتی یا ارتعاشی، با تنشهای پسماند جمع شده، از حد تنش تسلیم می گذرد. هدف این مقاله، بررسی پارامترهای اصلی روش تنشزدایی ارتعاشی، که شامل دامنه یا بار، فرکانس اعمال بار، و تعداد سیکل است، می باشد. روند کلّی مسئله به این صورت است که پس از اعمال فرآیند تنشگیری ارتعاشی، تأثیر پارامترهای مذکور، در میزان کاهش تنشهای پسماند ، مورد بررسی قرار میگیرد.

تنشزدائی ارتعاشی، VSR، تنش پسماند