معیارهای کرامت مداری خانواده اسلامی در آموزه های دینی

Publish Year: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 69

This Paper With 19 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

IICMOCONF12_118

تاریخ نمایه سازی: 18 آذر 1403

Abstract:

خانواده اسلامی به عنوان مقدس ترین و مجبوب ترین نهادی ارزشی است، که از دیدگاه آموزه های اسلامی دارای معیارها و شاخصه های فردی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی می باشد، این بایدها و نبایدهای الزامی و غیری الزامی که در روشنای آیات و روایات برای خانواده مطلوب ثابت شده، مرز تفاوت و تمایز سبک زندگی خانواده اسلامی را از خانواده غیر اسلامی آشکار می سازد. استحکام، تکریم و رشد مادی و معنوی خانواده اسلامی وابسته به رعایت این معیارهاست، در پژوهش حاضر تنها معیارهای فردی خانواده اسلامی با روش تحلیلی توصیفی مورد واکاوی قرار گرفت. زیرا همین معیارهای فردی زیر بنای سایر معیارهاست و نقش برجسته تری در کرامت مداری خانواده مطلوب و حفظ کرامت انسانی در جامعه اسلامی دارد، منظور از معیارهای فردی معیارهایی است که هر عضو خانواده به تنهایی و فارغ از ارتباط با سایر اعضای خانواده و جامعه باید داشته باشد. معیارهای کرامتمداری خانواده اسلامی مبتنی بر اصل کرامت ذاتی و اصل محبت و دوستی بوده، که عقل گرایی، علم خواهی، ایمان داری، عبادت گرایی، تقواگرایی، عزت طلبی، حلم ورزی، صبر و شکیبایی. نتایج و آثار آن می باشد، معیارها و شاخصه های مذکور به نص روایات ائمه معصومین علیهم السلام ناشی از کرامت انسانی و عامل تکریم خانواده اسلامی است، چنانچه حضرت امام علی علیه السلام فرمود: «همانا شرف و کرامت در عقل و ادب است» و «بالاترین شرف و کرامت در ایمان داری است» و «راس همه فضیلت ها و شرافت ها علم و آگاهی است»، از سوی دیگر تمام این معیارهای به تصریح قرآن و روایات که مربوط به خانواده می شود از طرف انبیاء الهی و ائمه معصومین علیهم السلام به عنوان اینکه پدر خانواده است برای اعضای خانواده اش دستور دادند که عقلگرا، علم خواه؛ عزت طلب؛ و ایمان مدار... باشید، از طرف دیگر جامعه شناسان، روانشناسان، جرم شناسان و دانشمندان علم اخلاق اذعان نمودند خانواده ای که این معیارها را داشته باشد، ثمرات آن احترام متقابل، تکریم و تحکیم خانواده در جامعه خواهد بود.

Authors

محمدصادق حسینی

عضوی هیئت علمی دانشگاه رابعه بلخی کابل افغانستان. دانشجوی دکتری حقوق جزا و جرم شناسی المصطفی