دلایل بی اعتباری آرا داوری در حقوق ایران

داوری به عنوان یکی از شیوه های حل وفصل اختلافات و دعاوی در ایران، امروزه جایگاه خاصی در نظام حقوقی ایران دارد. رای داوری بر اساس قانون آیین دادرسی مدنی ایران قابلیت اجرایی داشته و محکوم علیه رای داوری ملزم به اجرای آن است، اما ممکن است به دلیل بی اعتباری اصل قرارداد، یکی از طرفین داوری خواهان ابطال رای داوری باشد. این مطالعه به بررسی دلایل بی اعتباری آرای داوری در حقوق ایران پرداخت. روش مورداستفاده در این پژوهش به صورت توصیفی و تحلیلی است. هدف اصلی این پژوهش بود. یافته های مطالعه نشان داد که چنانچه رای صادره مخالف با قوانین موجد حق باشد و داور نسبت به مطلبی که موضوع داوری نبوده رای صادر کند و خارج از حدود اختیار خود، رای صادر نموده باشد، در این صورت فقط آن قسمت از رای که خارج از اختیارات داور است ابطال می گردد. همچنین اگر رای داور یا داوران پس از انقضای مدت داوری صادر و تسلیم شده باشد نیز رای ابطال می شود. یکی دیگر از موارد ابطال رای این است که اگر رای به وسیله داورانی صادر شده که مجاز به صدور رای نبوده اند و همچنین قرارداد رجوع به داوری بی اعتبار بوده باشد. در صورت وجود شرط داوری ضمن عقد، در صورت بروز هرگونه اختلاف در خصوص معامله به آن داور یا داوران مراجعه نمایند. رویه قضایی ما نیز از این سویه ها دور نبوده؛ برخی دادگاه ها در مواردی، باوجود سکوت قانون، با پاسداشت حاکمیت اراده اشخاص، صراحتا اصل را بر عدم دست اندازی دادگاه در جریان داوری گذارده اند و به این بهانه که رای داور حقوق مسلم یکی از طرفین را نقض کرده است، آن را ابطال کند. اصل لزوم درخواست و دخالت دادگاه و رعایت مهلت قانونی از شرایط نظارت و مداخله دادگاهی ذی ربط است.

Keywords:

بی اعتباری , آرا , داوری , حقوق ایران