بررسی و تحلیل مولفه های گوتیک در دو اثر داستانی نازنین جودت

«گوتیک» سبکی در معماری و مجسمه سازی مربوط به قوم گوت ها بود که علاوه بر معماری و هنر وارد ادبیات نیز شد. ادبیات گوتیک ژانری است که در اواخر دهه ۱۷۰۰ به عنوان یکی از عجیب ترین اشکال تاریک رمانتیسم ظهور یافت. این ژانر ادبی بخشی از جنبش بزرگ تر رمانتیسم محسوب می شود. داستان های گوتیک بیشتر حکایت های تیره و تاری از معماها، هراس ها و امور ماورائی هستند که حول یک راز مخفی و وحشتناک شکل گرفته اند. بااینکه در ایران چندان به ژانر گوتیک توجه نشده است؛ اما به هرحال داستان هایی هستند که تحت تاثیر عناصر گوتیک نوشته شده اند؛ مانند داستان شوومان و عقرب باد نازنین جودت که می شود به آنها اشاره داشت و ما در این مقاله کوشیده ایم که به بررسی و تحلیل مولفه‎های گوتیک در این این دو اثر بپردازیم. پژوهش پیش رو به روش تحلیل محتوا و بااستفاده از منابع کتابخانه ای و مقالات مرتبط انجام شده است؛ سپس آثار انتخابی نازنین جودت،عقرب باد و شوومان را مورد مطالعه و تحلیل قرار داده ایم و مولفه های گوتیک را از آن استخراج نموده ایم. جودت توانسته با بروز رخدادهای غیرعادی و حتی غیرمنطقی در فضایی دهشتناک و با شخصیت های نامتعادل و عجیب و ترسناک و اشاره به کابوس و همزاد و صداهای آزار دهنده و... داستانی در مایه های گوتیک ایجاد کند.پس از بررسی و تحلیل آثار انتخاب شده می توان نتیجه گرفت که هردو اثر در رده آثار گوتیک قرار دارد و با تعاریف ارائه شده از این مولفه ها همخوانی دارد. داستان های جودت هرآنچه لازمه ی این سبک است را به کار برده تا آن را یک اثر قوی گوتیکی بنامیم.

Keywords:

گوتیک , نازنین جودت , هراس و وحشت , شوومان , عقرب باد