تصویرسازی در شعر "آوار" منوچهر شیبانی

تصویرسازی یکی از روش ها کلامی است شاعر تصاویری را در ذهن مخاطب ایجاد می کرد و وجه تمایز شعر با یک سند علمی است. منوچهر شیبانی از جمله نو پردازان و پیرو سبک نیما است. شعر "آوار" از مجموعه شعر جرقه او انتخاب شده است و در قالب چهارپاره سروده شده و اعتراضی به حق و حقوق کارگران را بیان می کند و مشکلات اجتماعی آنان و چهره ی ستم دیده ی زن و مادر ایرانی را نشان می دهد. این شعر که شب آخر عمر خانواده ای را به تصویر می کشد، در واقع یک شعر اعتراضی به شرایط سخت زندگی کارگران است که با تعدیل نیرو و بیکاری در شرایط دشواری زندگی می کنند و در نهایت به زیر آوار فرو می روند. تصویرسازی این شعر بسیار قوی است و شاعر تنها با استفاده از توصیف دقیق فضای محیط بدون کاربرد چندان آرایه های ادبی، تصویر دقیق و هنری خلق کرده است و نشان می دهد که برای تصویرسازی وجود ارکان بیانی ضروری نیست و شاعر با استفاده از اضافه توصیفی می تواند به خوبی از عهده ی تصویرسازی برآید.