تأثیر نگهداشت وجه نقد و سرمایه در گردش غیر نقدی خالص بر بازده شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

یکی از بحث برانگیزترین موضوع های مدیریت مالی، مدیریت وجه نقد و سرمایه در گردش خالص است. چگونگی به کار گرفتن منابع شرکتوب ه ویژه وجوه داخلی، تصمیمی مهم ر تضاد بین سهامداران و مدیران است. مدیران برای حداکثر کر دن ارزش سهام شرکت سعی دارند با انتخاب ترکیب مناسبی از داراییها و بدهیها، درباره مدیریت سرمایه در گردش و نگهداشت وجه نقد شرکت تصمیم گیری کنند. در این پژوهش سعی شده است که تأثیر نگهداشت وجه نقد و سرمایه در گردش نقدی غیر نقدی خالص بر بازده سهام بررسی شود. این پژوهش از نظر هدف یک پژوهش بنیادی تجربی و از لحاظ ماهیت یک پژوهش همبستگی است. نوع رگرسیون، رگرسیون چند متغیره و نوع داده ها جهت آزمون، داده های تلفیقی است. نمونه ای شامل 118 شرکت از بین شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران به روش حذف سامانمند در بازه زمانی 1385 تا 1389 انتخاب شده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که نگهداشت وجه نقد در سرمایه گذاری در سرمایه در گردش خالص، ارتباط منفی با بازده سهام شرکت ندارند. اما با وجود سطح فعلی وجه نقد و سرمایه در گردش در شرکت، نگهداشت وجه نقد اضافی و سرمایه گذاری اضافی در سرمایه در گردش خاص، ارتباط منفی با بازده سهام شرکت پیدا می کند. همچنین سهامداران در مورد شرکت های اهرمی به نسبت های آنی و جاری و ساختار سرمایه شرکت در زمان تصمیم گیری اهمیت ویزه ای می دهند.

Keywords:

نگهداشت وجه نقد , سرمایه در گردش غیر نقدی خالص , بازه سهام , اهرم مالی