کاشی های تاریخی؛ روایتگر داستان های معماری ایرانی-اسلامی

تمدن و هنر اسلامی بخش جدایی ناپذیر از زندگی روزمره ما می باشد و توجه به آن فقط مختص به انسان های ذی ربط نیست. کشور ایران با تاریخ و تمدن کهن در هنر و صنعت و نیز برخورداری از ذخایر قابل توجه از مواد اولیه از دیر باز به عنوان خاستگاه صنعت کاشی و کاشی سازی مطرح بوده است. کاشی از لحاظ تاریخی پنجمین شیوه اساسی و بنیادی در تزئینات ساختمان مذهبی و غیرمذهبی می باشد. استفاده از این شیوه در معماری اسلامی بسیار رایج است تمام هنر و سلیقه کاشی کاری ایرانی اسلامی در قطعه های کوچک مربع رنگی جمع شده است. هر قطعه از این کاشی ها، مشخصه ذهن پر از ایده و بیانگر زیبابینی هر یک از هنرمندان در طی قرون مختلف در زمینه کاشی کاری و بالاخص کاشی کاری اسلامی است.در این مقاله تلاش شده سیر معماری ازهنگام ورود اسلام مورد بررسی قرار گیرد و بعد از آشنایی با روند هنر و معماری، به طور اختصاصی درباره کاشی کاری در معماری ایرانی-اسلامی پرداخته شده است. نکته قابل توجه میزان اثرگذاری هر یک از حکومت ها بر معماری و کاشی کاری زمان خود بوده بخصوص شاهان ایرانی از جمله شاهان دوره صفویه. این روند نشان می دهد که عوامل مختلفی در روند معماری اسلامی نقش داشته اند.

Keywords:

کاشی کاری , هنر و معماری ایرانی-اسلامی , حکومت اسلامی , میراث هنری