اثرات گاز رادون بر روی انسان و محیط زیست

رادون یک عنصر گازی پرتوزا، بیرنگ و نامرئی است که میتواند از انواع سنگ های آذرین درونی و بیرونی نیز تولید و ساطع گردد و از طریق منافذ به سطح زمین برسد. نفوذ گاز رادون بستگی به خصوصیات فیزیکی و مکانیکی خاک از قبیل تخلخل و نفوذ ناپذیری و خواص مؤئینه ای آن دارد. مواد آتشفشانی و خاکسترهای آنها و رسوبات ولکانوژنیکی بویژه در تولید گاز رادون حساسیت فوق العاده از خود نشان میدهند. رادون از طریق خاک ، معادن فسفات، واپاشی اورانیم و احتراق زغال وارد طبیعت میشود و به آسانی قابلیت انحلال در آب را دارد که توسط تجهیزات خاصی و با اندازه گیریهای مستمر میتوان اطلاعات لازم در مورد پارامترهای ژئوتکنیکی را بدست آورد. اثر وجود گاز رادون بویژه در معادن و بر روی کارگران و معدنچیان بسیار زیانبار است. گاز رادون یک گسیلنده آلفاست که از طریق تنفس وارد مجاری تنفسی شده و به خاطر نیم عمر کوتاه سریعاً واپاشیده و به عنصری جامد تبدیل میشود. تجمع این جامدات پرتوزا در شش ها میتواند سبب بروز بیماری ریوی و سرطان مجاری تنفسی شود. قوانین محیط زیست تا حدودی کیفیت هوای محیط باز را بهبود بخشیده، اما به مشکلات فضای بسته توجه زیادی نشده است. هدف از این مطالعه، مقایسه سرعت نسبی واپاشی و سرعت نفوذ و نشر گاز رادون به داخل فضاهای بسته و معادن و همچنین ارائه روشهایی جهت کنترل و کاهش تراکم این گاز در محیط های سرپوشیده کار و زندگی میباشد