عشق در شعر منوچهری دامغانی
Publish Year: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 79
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
LLCSCONF20_141
تاریخ نمایه سازی: 27 آذر 1403
Abstract:
عشق و عاشقی از جمله مضامین خاص مورد توجه شاعران در ادبیات فارسی و غیر فارسی بوده و ازجمله مفاهیمی است که هم شاعر و هم مخاطب آن را با طیب خاطر می پسندند. منوچهری از شاعرانبرجسته و معتبر ادبیات فارسی است و تجارب و آثار ارزشمندی در زمینه های مختلف از جمله در توصیفعشق و حالات عاشقی دارد. بررسی و واکاوی جوانب مقوله عشق و عاشقی در شعر و فکر منوچهریضروری است. این پژوهش به شیوه ی اسنادی به همراه تحلیل و تفسیر به بررسی جایگاه و تحلیل ابعادعاطفی، فلسفی و عرفانی، تصویرسازی و سمبلیسم و بعد زمانی و مکانی عشق در شعر منوچهری دامغانیپرداخته است. نتایج پژوهش نشان میدهد شاعر به فراوانی از تصاویر استفاده می کند که هر یک نشانگریک بعد خاص از عشق هستند. در شعر او نوعی عشقی معنوی و معرفتی که بیانگر بعد فلسفی عش قاست وجود دارد. عشق را به عنوان یک تجربه فرهنگی و عرفانی ترسیم می کند . گاهی عشق به معنایعشق ماوراالطبیعه یا عشق الهی تصور می شود.او با تلفیق کلمات و تصاویر، مخاطبان خود را به دنیاییانتقال داده که در آن عشق به صورتی جدید و جذاب تجربه می شود. عشق به عنوان یک موضوع مرکزیو پررنگ در شعرهای منوچهری دامغانی نمود دارد و نمایانگر حالات ذهنی و احساسی شاعراست. شعرمنوچهری با تمرکز بر بعد مکانی عشق، خواننده را به یک سفر فراموش نشدنی و تاملی در عالم زیبایشعر می برد و گاه عشق در شعر او از محدودیت های زمانی معمولی فراتر رفته است.
Authors
علیمحمد سهراب نژاد
مدرس زبان وادبیات فارسی دانشگاه فرهنگیان ایلام
یوسف محمدی اوندی
دانشجوی کارشناسی آموزش زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فرهنگیان ایلام
سعید مرادی بردبران
دانشجوی کارشناسی آموزش زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فرهنگیان ایلام
امیرمظفر مرادی ارشد
دانشجوی کارشناسی آموزش زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فرهنگیان ایلام
مهدی سروستانی
دانشجوی کارشناسی آموزش زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فرهنگیان ایلام