فرح نیازکار - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز
زهرا پوزشی - دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی

آثار ادبی فارسی معمولا دارای ابعاد و جنبه های مختلفی هستند و در این میان، منظومه خسرو و شیرین نظامی از آثاردرخشان ادبی فارسی است. نظامی گنجوی یک شاعر و داستا نپرداز چیر هدست فارسی است که در بطن سخن وداستان خود، می تواند به ابعاد اخلاقی و اجتماعی زندگی انسان نیز بپردازد و امور اخلاقی را به صورت غیر مستقیم درداستا نهای خود ذکر کند. در سالهای اخیر بررسی مسائل اخلاقی و اجتماعی در آثار ادبی رونق یافته و مورد توجهپژوهشگران قرار گرفته است. از جمله مسائل اخلاقی که آیین اسلام بر آن تاکید داشته و از دوران باستان، در فرهنگایران نیز وجود داشته است؛ مبحث پاکدامنی و عفاف است. در این نوشتار، نمودهایی از این ارزش اخلاقی که نظامی دربرخی شخصیت های منظومه خود ذکر کرده است؛ مورد بررسی قرار گرفته است و این نمودها را در شخصیت هایشیرین، فرهاد و شکر میتوان جست. پژوهش حاضر به شیوه توصیفی_تحلیلی و با کمک ابزارهای فیش و بانکهایاطلاعاتی و روش کتابخانه ای صورت گرفته است و به تبیین پاکدامنی در شخصیت های منظومه خسرو و شیرین نظامیمی پردازد .

خسرو و شیرین، پاکدامنی، نظامی گنجوی،اخلاقیات،عفاف.