رحمان شریفی - عضوهیات علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان تهران
عباس عطاپور فرد - پژوهشگرمرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان تهران

در پژوهش حاضر ابتدا اصول مطالعات لرزه خیزی یک منطقه مطرح شد که بطور خلاصه شامل بررسی وتعیین فعالیت گسلها،توان لرزه زایی گسلها،سازوکار گسلها ,بررسی آماری زمین لرزه های تاریخی و قرن بیستم منطقه,تعیین روابط بین بزرگی وفراوانی تجمعی،شتاب های افقی وقایم زلزله ها می باشد.سپس در خصوص بررسی وتعیین هریک از موارد ذکرشده،, مطالعه موردی در جنوب غرب زنجان در منطقه شهرک انجام شده است.نتایج نشان می دهد که گسلهای محلی وبزرگی پتانسیل لرزه خیزی منطقه را بالا برده است که ازجمله می توان به گسل شمال تبریز،گسل آستارا،گسل سلماس و...وگسلهای محلی کورکورا ،گسل سراب،گسل گل زر,گسل شهرک و...اشاره نمود وهمچنین بررسی های آماری زمین لرزه های تاریخی و قرن بیستم بیانگر جنبا بودن گستره طرح وشدت لرزه خیزی بالا ونیزنشان می دهدکه ازاواخر قرن بیستم در منطقه زمین لرزه های ویرانگرزیادی وجود داشته است که کلیه اطلاعات تعیین شده در خصوص بزرگی های مختلف (براساس روابط مهاجراشجعی ونوروزی),شتاب افقی,جابجایی های افقی وقایم,شدت و سرعت های افقی و قایم و...که بطور خلاصه درجداول آمده بیانگر پتانسیل لرزه خیزی بالا است ودلیل این ادعا نیز اطلاعات مربوط به احتمال وقوع زمین لرزه در سالهای متمادی با بزرگی های مختلف می باشد.

زمین لرزه، فعالیت گسلها، لرزه خیزی، زمین ساخت، بزرگی و شدت وشتاب گسلها، جنوب غرب زنجان