الگوهای کالبدی برگرفته از حکمت و هنر ایرانی اسلامی (نمونه موردی انطباق فضای موسیقایی وکالبد معماری ایرانی)

شئون مختلف هنر ایرانی اسلامی، ازجمله معماری و موسیقی سنتی ایرانی، دارای اصول مشترکی هستند که در ساختار، مفاهیم و همینطور در اجزای آنها جاری و ساری است. این اصول که نشات گرفته از معرفت و حکمت ایرانی اسلامی می باشد، با تمام شئون زندگی ایرانیان در طول تاریخ عجین بوده، نیاز معنوی ایشان را مرتفع می نموده و جزئی از هویت آنها گشته است. هویتی که برای ایرانی معاصر به سبب هجوم مدرنیته از دنیای غرب، کمرنگ شده است. معمار ایرانی معاصر چندیست در به در هویتش را می جوید و نشانه هایش را صرفا در موتیف های ظاهری و شکلی کاوش می کند و به کار می بندد. این روش تا حدودی موفقیت آمیز بوده اما به زعم اکثر کارشناسان راه حل بهینه به شمار نمی رود. هدف از این تحقیق شناخت برخی از اصول و مفاهیم ساختاری هنر ایرانی اسلامی از طریق مطالعه تطبیقی معماری وسایر هنر ها به شکل اختصاصی موسیقی سنتی ایران است تا از این طریق به جستجوی هویت گمشده معماری ایرانی بپردازد. در این پژوهش از روش سیستماتیک با ساختار نرماتیو استفاده شده است و به بررسی بایدها می پردازد. در جمع آوری داده ها از روش کتابخانه ای استفاده شده است. نتایج حاصل از تحقیق بیانگر اینست که اصولی همچون وحدت گرایی، درونگرایی، سلسله مراتب و... همواره در حکمت و هنر ایرانی اسلامی از جمله معماری و موسیقی ایرانی جاری بوده است. امید است محصول این پژوهش برای طراحان معمار در بکارگیری اصول نامبرده راهگشا باشد.

Keywords:

موسیقی ایرانی , معماری ایرانی , وحدت گرایی , سلسله مراتب , درونگرایی