محمد دباغ فروتن - کارشناس معماری- دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت امور شهری دانشگاه فردوسی

فضاهای عمومی شهری بستر رشد و تکامل جامعه شهری میباشند. آرامش گسترش روز افزون جرایم در ساختار کالبدی شهر و عدم توجه معماران و شهرسازان به اصول جلوگیری از جرایم محیطی، می طلبد که استانداردی معطوف به جلوگیری از جرایم از طریق طراحی محیطی در دستور کار قرار گیرد. محیط فیزیکی نقشی مهم در وقوع جرم دارد بنابراین طراحی یا بازنگری در طراحی یک محیط به منظور کاهش جرم از راههای طبیعی، مکانیکی و دستورالعملی، روشی چند جانبه برای کاهش جرم و در عین حال کاهش ترس از وقوع یا افزایش ترس از ارتکاب جرم است. منظور از تلفیق یافته های جرم شناسی در خصوص پیشگیری وضعی از وقوع جرم که مبتنی بر تقویت آماج و حفاظت از آن در مقابل مجرمین احتمالی و سختی یا غیر ممکن کردن ارتکاب جرم در باب این موضوع با ارائه طرح های عینی معماری در زمینه معماری ساختمان و طراحی شهری به این اهداف دست یازید. طراحی کالبدی شهر از طریق طرح کالبدی ساختمان و طراحی پلان و دسترسی به سایتهای جرم خیز، می تواند از ایجاد محیط های مناسب برای جرم و جنایت جلوگیری کند تا به عنوان بازدارنده ای از ارتکاب جرایم عمل نماید. شهرسازی و معماری سنتی ایران نیز دارای الگویی است که نحوه استفاده از این اصول در آن دیده می شود. بر این اساس باید تلاش شود که مطالب گفته شده، در روند طراحی معماری و یا طراحی شهری، جنبه اجرایی به خود گیرد. این مقاله بدین منظور تدوین شده تا جهات اصلی برای خلق محیطی منسجم تر و مطلوب تر را مشخص دارد.

پدافند غیر عامل- مکان یابی- سازمان دهی فضایی- فضای شهری