روح اله رحیمی - هیات علمی گروه معماری دانشگاه مازندران

تناسب ظرف معماری تبرستان با سبک زندگی و معیشت مردمان تبرستان الگوی کاملی ازمعماری پایدار را ازمنظر اجتماعی بیان میکند معماری ظرفی است برای مظروفی که درگفتمانی اجتماعی شکل گرفته و ادامه دارد انچه درمعماری شهرهای جدید اتفاق افتاده درواقع تغییر ساختارهای فکری جامعه و افراد آن است که باعث تغییر ساختاراجتماعی و اقتصادی میشود این تغییر موجب تغییر هنجارهای رفتاری افراد و عدم گفتمان صحیح کالبد بامحتوا میگردد این درحالی است که دربستر معماری بومی تبرستان انطباق بین کالبد و محتوا وجود دارد محله شهر و... هویت خود را ازالگوهایی میگیرند که همواره درآن جا تکرار میشوند و الگوها را درهمه جا درهرفرهنگ و هردوره ای متفاوت میداند و همه آنها را ساخته انسان و همه آنهارا ساخته فرهنگ، هویت معماری ویژگی ذاتی و ماهیتی منحصربفردمکان است که باعث تمایز ازغیروتشابه باخود میشد که درنوعی فرایند تاریخی شکل گرفته و قابل تشخیص و شناسایی است و باعث وحدت درکثرت میشود هرفضایی معنای مخصوص به خود را دارد ارتباط مردم با محیطشان بازتاب این معناست درشهرهای قدیمی ساختارقدیمی با فرهنگ و نیازهای اجتماعی ساکنین برای ارتباط اجتماعی انطباق دارد هرمنطقه دارای طرح فضایی مخصوص به خود است که برطبق اصالت و هویت آن شکل گرفته است

فرهنگ، هویت، عوامل اجتماعی، سبک زندگی، ارتباط اجتماعی، محیط