لیلا جلال آبادی - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری
حجت الله شرفی - استادیار،دانشگاه شهید باهنر کرمان
زهرا کیانی قلعه نو - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری

درچارچوب دکتری جدید توسعه شهری برای غلبه برچالشهای پیش روی دراستانه هزاره سوم پارادایم توسعه پایداررویکرد مبنایی دربرنامه ریزی توسعه شهری تلقی شده است درچارچوب این رویکرد اجتماعات شهری و انسان شهرنشین بازمین زیرپایش به گونه ای توامان و یکپارچه مورد توجه قرارمیگیرند زیرا پایداری فضای شهری ناظربرایجاد توازن میان انسان ابعادزیست محیطی اجتماعی و اقتصادی است ناپایداری توسعه جوامع بشری دردو قر اخیر افزایش نابسامانی های زیست محیطی و پیامدهای زیان بارآن و تنزیل کیفیت زندگی انسان درتمام وجوه رهیافت توسعه پایدار را به عنوان مهترین موضوع دهه اخر قرن بیستم مطرح می سازد اما بطور عمده به علت تمرکز پیوسته رو به رشد جمعیت و فعالیت های اقتصادی وخدماتی درمراکز شهری به ویژه درکشورهای کمتر توسهع یافته این امراهمیت و توجه بیشتر را به خود جلب کرده است نوشتارحاضربه بررسی تعاریف مفاهیم و مبانی توسعه پایدارشهری پرداخته است و درقالب دیدگاه های مختلف راه کارهایی اندیشیده شده است

پایداری، توسعه پایدار، پایداری شهری