فائزه اخوان قصاب زاده - کارشناس ارشدطراحی شهری
محمدعلی حسین پورفرد - کارشناس ارشدمعماری
محمد مسعود - استادیاردانشگاه هنر اصفهان

توسعه مهارنشدنی شهرها روزبروز وضوح مرزها را کمتروکمتر می کند درگذشته شهربا درودروزه ودیوار اغاز خودرا برمخاطب نمایان میکرد اما با گذرزمان و تغییر ورودی های شهری این عناصر رنگ باختند این تغییرات را گریزی نیست اما انچه دراین میان ازاردهنده است این است که دیگر مفهوم ورود ازبین رفته است گونه های جدید ورودی همچون راه آهن و فرودگاه تنها بهعنوان یک نامکان حضور دارند و نقش خود را تنها به عنوان فضایی که ازآن گذرباید کرد ایفا می کنند و هیچ شاخصه و هویتی ازشهری که مدخل آن هستند درخود ندارند این مقاله به دنبال حل این مساله که ایا فرودگاه به عنوان ورودی شهرقابلیت معرفی شهر به مخاطب خود رادارد میخواهد به فرودگاه هویتی محلی ببخشد که باتکیه برمطالعات ادراک و بررسی ورودی فرودگاه تعدادی ازکلانشهرهای ایران به این هدف نائل شده است آنچه دراین مقاله به آن دست یافته ایم ویژگیهایی برای تعریف ورودی فرودگاه به شهر است ویژگیهایی همچون ارتباط باساختارطبیعی و مصنوع شهر داشتن عنصری نمادین اجتماع پذیر بودن جهت ارتباط با مخاطب و ایجاد ویژگیهای هویتی خاص شهری که قصد ورود به آن را داشتیم درانتها شهرمشهد به صورت خاص مورد بررسی قرارگرفت و تصاویر ذهنی مردم با سایرمطالعات انطباق داده شد.

ورودی شهر، فرودگاه، هویت/ساختارشهر