بهزاد قربانی - کارشناسی ارشدبرنامه ریزی شهری و منطقه ای
احمد عابدینی - کارشناسی ارشدبرنامه ریزی شهری و منطقه ای

اززمانی که برنامهریزی به عنوان یک ابزار برای رسیدن به بهترین حالت های رشدوتوسعه درمیان دولت ها تصمیم گیران و متخصصان مشروعیت و جایگاه خود را به دست اورد درقرن بیستم بطور خاص شیوه ها و مدلهای گوناگونی ازآ« ازطرف زمینه های فکری مختلف ارایه شد و رفته رفته دراین امر به تکامل برنامهریزی انجامید برنامهر یزی منطقه ای گونه ای ازبرنامه ریزی است که با تکمیل رابطه میان برنامه ریزی ازبالا و برنامه ریزی ازپایین رشدوتوسعه همهمناطق تناسب میان چگونگی برنامه ریزی و ویژگیهای پدیده موردبرنامه ریزی تبیین جایگاه واقعی بازیگران نظام برنامه ریزی و دستیابی بیشتر و بهتر به اهداف توسعه شکل مطلوب برنامه ریزی را تصویر نمود هم چنین دیالتیک و جدال میان مفاهیم رشدتوسعه و حفاظت ازمحیط زیست طی قرن بیستم درحوزه های علمی سیاسی و اقتصادی و اجتماعی شکل مطلوب توسعه را توسعه ای توسعه پایدار تعریف نمود که بیشترین تناسب را با ظرفیت های محیطی داشته باشد دراین مقاله با تبیین و تشریح ساختارعملکرد و مفاهیم برنامهریزی منطقه ای و توسعه پایدار شکل ارتباط میان این دو مفهوم به این گونه استخراج شده است که هردو مفهوم درنهایت به ایجاد و برقراری تعادل فضایی - زمانی درسطح سرزمین منجر خواهد شد.

برنامه ریزی منطقه ای/توسعه پایدار/تعادل فضایی -زمانی