اثرات افزودن بنتومکس پلاس (توکسین بایندر چند جزئی ) بر روی عملکرد و کاهش غلظت آفلاتوکسین شیر در گاوهای شیرده هلشتاین

این آزمایش به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف یک توکسین بایندر چندجزئی (بنتومکس پلاس) بر عملکرد، تولید و ترکیب شیر و مقدار آفلاتوکسین M۱ در شیر گاوهای شیری هلشتاین انجام شد. بدین منظور از ۱۶ راس گاوشیری هلشتاین در ۴ تیمار با ۴ تکرار، در قالب یک طرح کاملا تصادفی استفاده شد. تیمار های آزمایشی شامل تیمار شاهد (صفر درصد بنتومکس پلاس) و سه سطح مختلف بنتومکس پلاس شامل ۵/۰، ۱ و ۲ کیلوگرم در هر تن جیره بود. همه جیرههای کاملا مخلوط به صورت انفرادی تا حد اشتها (به طور آزاد) به دام ها داده شده و گاوها ۲ بار در روز دوشیده شدند. نمونه گیری از شیر به طور هفتگی انجام شد. تولید شیر خام بر اساس ضریب ۵/۳ درصد چربی شیر تصحیح شده و ترکیبات شیر و بررسی شد. نتایج نشان داد که مصرف ماده خشک ، تولید شیر، چربی و لاکتوز شیر تحت تاثیر سطوح مختلف بنتومکس پلاس قرار نگرفت (۰۵/۰(p› ولی مقدار آنها با افزایش سطوح بنتومکس پلاس، افزایش داشت . درصد پروتئین شیر تحت تاثیر تیمارها قرار گرفت (۰۵/۰(p< و با افزایش بنتومکس پلاس درصد پروتئین نیز افزایش یافت . درصد انتقال آفلاتوکسین M۱ به شیر در تیمار شاهد نسبت به تیمارهای دارای بنتومکس پلاس بیشتر بود به این صورت که بنتومکس پلاس به طور معنی داری توانست از انتقال افلاتوکسین به داخل شیر جلوگیری کند (۰۵/۰.(p< نتایج تحقیق حاضر نشان داد که افزودن بنتومکس پلاس به جیره گاوهای شیری علاوه بر بهبود عملکرد دام ها می تواند مانع از ورود افلاتوکسین ها به شیر گردد.

Keywords:

گاوهای شیری هلشتاین , بنتومکس پلاس , آفلاتوکسین , پروتئین , چربی