صغرا ذوالفقاری گرجکلائی - دانشجوی کارشناسی ارشدبرنامه ریزی شهری
بهزاد امیری نژادآشورآبادی - دانشجوی کارشناسی ارشدبرنامه ریزی شهری

پیاده راه ها به عنوان یکی ازفضاهای عمومی شهری عرصه های مهمی هستند که سرزندگی و حیات اجتماعی انسان را ارتقا می بخشند علیرغم اهمیت پیاده راه ها دربهبود سرزندگی و نشاط زندگی اجتماعی شهرنشینان نقش این فضای شهری درجامعه ما به فراموشی سپرده شده است فرایند برنامه ریزی برای بهبود کیفیت یک فضای عمومی شهری برراهبردها و معیارهایی استوار است که خود را با انتظارات نیازمندی ها و نوع رفتاراستفاده کنندگان ازفضا درگیر می سازد توصیه های طراحانه همراه با ضوابط برناه ریزی می تواند برقراری ارتابط سرزندگی قابلیت تنوع غنای ایده ها و کیفیت ظاهری یک فضای عمومی را سبب گردد دراین مقاله پیاده راه خیابان ولیعصر بعنوان مطالعه موردی ازیک فضای عمومی شهری درنظر گرفته شده است که ابعاد کالبدی فضایی ارزشهای اجتماعی و فرهنگی و ویژگیهای ادراکی رفتاری این پیاده راه مورد بررسی قرارگرفته است یافته ها نشان میدهد که اغلب مشکلات کالبدی و فضایی ناهنجاریهای رفتاری و اجتماعی را به همراه دارد هدف مقاله حاضر دروهله نخست تعریف مفهوم فضای عمومی شهری و ویژگیهای آن ودروهله دوم تعیین نقش و وظیفه ای است که برنامهریزی شهری می تواند درراستای حل این مشکلات و ارتقای کیفیت دراین فضا انجام دهد دراین مقاله ازروش کتابخانه ای و میدانی استفاده شده است

برنامه ریزی/فضای عمومی شهری/کیفیت فضای عمومی/پیاده راه ولیعصر