راضیه موسوی خورشیدی - دانشجوی کارشناسی ارشدبرنامه ریزی شهری
محمدرضا گلیج - دانشجوی کارشناسی ارشدبرنامه ریزی شهری

یکی ازروشهایی که به منظور شناخت و تحلیل بهترمتغیرهای موجود درمساله یا فرایندی به کارگرفته میشود مدلسازی است طبق طبقه بندی عمومی سیستم ها سیستم های شهری دربالاترین مراحل پیچیدگی قراردارند ودارای متغیرهای بسیاری هستند که بایکدیگر درتعامل قرار دارند ازاین رو مدلسازی ابزار سودمندی است که به درک پیش بینی تصمیم گیری کنترل و مدیریت بهتر فرایندهای توسعه شهری کمک می کند مدلهای ساخته شده اولیه عموما مدلهایی ایستا بودند که تنها به مدلسازی سیستم شهری درمقطعی اززمان و بدون درنظر داشتن میانکنش اجزای آن می پرداختند یکی ازموانع اساسی درمدلسازی شهری مشکل نظارتی درارتباط با عدم امکان فرابینی تغییرات شهری است این درحالیست که پژوهشهای مدلسازی تحت سه عنوان کلی سازمان می یابند مدلسازی برپایه تحلیل تجربی مدلسازی برپایه تحلیل ریاضی مدلسازی برپایه شبیهسازی که دو گروه اول عموما مدلهایی ایستا و گروه سوم نیز مدلهایی پویا هستند. دراین مقاله با رویکردی توصیفی تحلیلی کاربرد مدلسازی به طورعام و مدلهای شبیه سازی بطور خاص دربرنامه ریزی و توسعه شهری تشریح میگردند

مدل/مدلسازی/مدلهای یکپارچه/مدلهای شبیه سازی/برنامه ریزی شهری