عبدالله خداوندی - دانشجوی کارشناسی ارشدجغرافیا و برنامه ریزی شهری
محسن احدنژاد روشتی - استادیاردانشگاه زنجان
اکبر اصغری زمانی - استادیاردانشگاه زنجان
شاهرخ زادولی خواجه - دانشجوی کارشناسی ارشد

امروزه یکی ازمشکلات شهرهای کشورمان توسعه نامناسب شهری و عوارض نامطلوب شهری می باشد که ازموضوعات جدی دربرنامه ریزی شهری است ازدیگر مشکلات عمده دربرنامه ریزی شهری باتوجه به رشدجمعیت و کمبود امکانات زیربنایی تعیین جهت مناسب توسعه فیزیکی شهربرای پاسخگویی به نیازهای فعلی و پیش بینی برای نیازهای آینده می باشد بدین منظور پس ازبررسی شناخت شهرازابتدای شکل گیری عوامل موثردرتوسعه فیزیکی شهر درقالب عوامل طبیعی اجتماعی اقتصادی و کالبدی تحلیل گردید درچنددهه اخیر الگوها و فرمهای مختلف شهری ازسوی برنامه ریزان شهری و شهرسازان ارایه گردیده که همگی این الگوها درراستای توسعه پایدارشهری انتخاب شده است ازهمین رو اهمیت پژوهش دراین می باشد که الگویی مناسب برای توسعه شهرهای امروزی انتخاب شود به این خاطر که بیشتر جمعیت جهان درشهرها ساکنند هم اینکه باعث صرفه هجویی های ناشی اززندگی شهری مدرن شود دراین مقاله سعی شده است که الگوی توسعه شهری شهرشیراز طی سالهای 65تا87 و عوامل مهم درگسترش شهر و همینطورنواحی و جهات گسترش شهرشیراز دراین دوره را مورد بررسی و ارزیابی قرار دهیم

الگو/گسترش/توسعه شهری/شیراز