تاثیر کم حسی یا بیش حسی، حس عمقی روی یادگیری کودکان استثنایی

حس های حسی نقش مهمی در فرآیند یادگیری و توسعه کودکان ایفا می کنند. کودکان استثنایی، که شامل افرادی با اختلالات طیف اوتیسم، اختلالات تکاملی شناختی و سایر نیازهای ویژه می شوند، اغلب با تفاوت های قابل توجهی در پردازش حسی مواجه هستند. این تفاوت ها می توانند به صورت کم حسی (Hypo-sensitivity)، بیش حسی (Hyper-sensitivity) یا حس عمقی (Deep Sensory Processing) ظاهر شوند. کم حسی باعث کاهش واکنش کودکان به تحریکات حسی می شود، در حالی که بیش حسی منجر به واکنش های شدیدتر و اغلب منفی نسبت به همان تحریکات می گردد. حس عمقی نشان دهنده توانایی پردازش پیچیده تر و عمیق تر اطلاعات حسی است که می تواند بر نحوه درک و پاسخ به محیط اطراف تاثیر بگذارد. این مطالعه به بررسی تاثیر این انواع تفاوت های حسی بر فرآیند یادگیری کودکان استثنایی می پردازد. نتایج نشان می دهد که کودکان کم حسی ممکن است با مشکلاتی در تمرکز و مشارکت در فعالیت های آموزشی مواجه شوند، در حالی که کودکان بیش حسی ممکن است به دلیل حساسیت بیش از حد به محیط، با اضطراب و خستگی ذهنی روبرو شوند که این امر توانایی آن ها در تمرکز بر وظایف یادگیری را کاهش می دهد. علاوه بر این، حس عمقی می تواند نیازمندی به رویکردهای آموزشی خاصی را برای تسهیل تعامل موثر با محیط آموزشگاهی ایجاد کند. این پژوهش بر اهمیت درک دقیق نقش حس های حسی در یادگیری کودکان استثنایی تاکید می کند و پیشنهاد می دهد که معلمان، متخصصان تربیتی و والدین باید با شناخت نیازهای حسی هر کودک، محیط های یادگیری حمایت گر و سازگار را فراهم آورند. نتیجه گیری این مطالعه نشان می دهد که توجه به تفاوت های حسی می تواند به بهبود نتایج آموزشی و افزایش توانمندی های کودکان استثنایی کمک شایانی کند.

Keywords:

کم حسی , بیش حسی , حس عمقی , کودکان استثنایی