بهینه سازی مصرف آب در اراضی شالیزاری به منظور افزایش عملکرد و بهره وری

اگرچه حدود دو سوم سطح کره زمین را آب فرا گرفته است، اما منابع آبهای شیرین جهان بسیار محدود است. با توجه به رشد فزاینده جمعیت و گسترش صنایع، نیاز به این ماده حیاتی روز به روز بیشتر می شود. آب یکی از منابعی است که درتولید محصولات کشاورزی نقش مهمی را ایفاء می کند و چنانچه به صورت صحیح مدیریت نشود محدودیت زیادی را در مصرف آب شرب و کشاورزی بوجود می آورد. در ایران بیش از 93 درصد منابع آب شیرین در بخش کشاورزی مصرف می شود.از این رو هرگونه تلاش در بخش کشاورزی بعنوان بزرگترین مصرف کننده آب و به ویژه زراعت برنج بعنوان پرمصرف ترین گیاه و رایج ترین کشت در شمال کشور که بیش از 75 درصد سطح زیر کشت برنج کشور را تشکیل می دهد، قابل توجه می باشد. در مدیریت جدید، رژیم های مختلف آبیاری متناسب با فیزیولوژی گیاه در جهت افزایش محصول، کاهش مصرف آب، بالا بردنراندمان آبیاری، کنترل علف های هرز و جلوگیری از مانداب شدن اراضی شالیکاری اعمال می شود. با عنایت به تحقیقات انجام شده با قاطعیت می توان آبیاری متناوب را بهترین شیوه در شرایط کنونی دانست، زیرا علاوه بر کاهش مصرف آب آبیاری، از اتلاف آب در زراعت برنج جلوگیری می کند

Keywords:

بهینه سازی , آب , اراضی شالیزاری , عملکرد , بهره وری