مریم آهنکوب - استادیاردانشگاه پیام نورمرکزشهرکرد

در 95 کیلومتری شهرکرد و در دشت خان میرزا یکی از بهترین حوزه های آبریزی وجود دارد که متاسفانه در سالهای اخییر به واسطه عوامل متعددی کیفیت آب و ذخیره آن روبه تنزل نهاده است.نتایج آنالیز نمونه های مربوط به 40 چاه در طی سه دوره نمایانگر افت قابل ملاحظه ای سطح سفره و افزایش شوری آدر بخش های شرقی و مرکزی منطقه مشاهده شد. میزان متوسط سطح ایستابی از سال 1378 تا سال 1390 ، دارای افت سالانه 1,2 متر بوده است. در این دشت هدایتالکتریکی آب در حدود 4500 تا 6000 میکروموس بر سانتی متر بوده که حداکثر مقادیر در بخش های مرکزی و شرقی دشت مشاهده می شود. با توجه به وضعیت شیب هیدرولیک منطقه، برداشت بی رویه آب، افزایش عمق برداشت، تاثیر لیتولوژی و تکتونیک منطقه بویژه حضور سازندهای تبخیری گچ و نمک در منطقه، حوزه آب ریز خانمیرزا با تحدید جدی مواجه شده که وضع قوانینمحدود کننده برداشت، اجرای دقیق آن و برنامه های فرهنگی برای خطرات بالقوه موجود که زمین ها را به سمت بیابانی شدن سوق می دهد، الزامی می باشد

حوزه آبریز دشت خانمیرزا، سازند تبخیری هرمز، بیابانی شدن، شهرکرد