امیرحسین حلبیان - استادیاردانشگاه پیام نورتهران ایران
رضا خلیلی ورزنه - دانشجوی کارشناسی ارشدمرکزتحصیلاتتکمیلی پیام نوراستان اصفهان

خشک شدن تدریجی زاینده رود و پیامدهای اجتماعی و محیط زیستی آن از جمله مرگ تالاب گاوخونی، تغییر اقلیم ،تولید ریزگردها، بیکار شدن کشاورزان شرق اصفهان و اعتراضات اخیر به بحرانی جدی و مساله ای ملی تبدیل شده و بسیاریاز کارشناسان علمی، رسانه ها و ... را متوجه خود کرده است. حوزه زاینده رود برای تولیدات کشاورزی به این منبع(آب زاینده رود) بسیار وابسته شده است و هیچ منبع اقتصادی جایگزین برای آن باقی نگذاشته ایم. دیگر در حوزه زاینده رود، کشاورزی وتولید وابسته به آب نتیجه نمی دهد باید به دنبال منابع جایگزین رفت. در اصفهان پتانسیل های فراوانی وجود دارد؛ می تواندبه سادگی قطب گردشگری باشد یا سایر فعالیت های خدماتی و صنایعی که وابسته به آب نیست یا به آب کم نیاز دارد، پایه ریزی شود. صنایع دستی اصفهان، سفال، سرامیک، آجر و تولیداتی که در آن حوزه وجود دارد نیز مورد توجه بیشتری قرارگیرد. آیا همه استان ها باید گندم و برنج تولید کنند؟ نیاز به اقتصاد منطقه ای و مطابق با منابع احساس می شود؛ در شرق اصفهان خصوصاً در آخر حوضه و شهر ورزنه با وجود پتانسیل در گردشگری و ایجاد تاسیسات و زیر ساخت های گردشگری می توان اشتغال جدید ایجاد کرد شاید اتفاق رخ داده در اصفهان، تصمیم گیران را به سمت بازنگری الگوهای تولید اقتصادروستایی و منطقه ای سوق دهد. از این بحران باید درس گرفت نه این که ترسید.که در این مقاله با ارائه جداول آماری کاهش منابع آب و افزایش مصرف نشان دهنده بحران آب هم اکنون و در آینده است و تعدادی از پتایسیل های موجود معرفی شده و باید جایگزین اقتصاد متکی به آب گردد و تا حد امکان از مهاجرت کاسته شود

بحران آب ،تالاب گاوخونی ،زاینده رود ،شرق اصفهان ، اکوسیستم ،ژئوتوریسم ،