تعیین تبخیر و تعرق مرجع با استفاده از روش های درون یابی و مقایسه آن با روش های تجربی (مطالعه موردی: استان گلستان)

با توجه به ضرورت برآورد تبخیر و تعرق گیاه مرجع در مدیریت منابع آب، برنامه ریزی آبیاری و ارزیابی اثرات تغییر کاربری اراضی بر روی بازده وتامین نیاز آبی گیاهان ،تعیین دقیق تبخیرتعرق گیاه مرجع بسیار مهم و حیاتی است. با توجه بهمشکلات متعددی که در بکارگیری لایسیمتر ها وجود دارد و عدم وجود ایستگاههای سینوپتیک در اغلب مناطق، استفاده از مدل هایی که بتوانند تبخیر و تعرق را با دقت مطلوبی برآورد نمایند، امری ضروری به نظر می رسد. استفاده از روش های تجربیکه تبخیر و تعرق را به صورت نقطه ای نشان می دهد باعث می شود در نقاطی که فاقد ایستگاه سینوپتیک است از مقدار تبخیرو تعرق آن باخبر بود. به همین دلیل از روش های درونیابی شامل روش وزن دهی کریجینگ و کوکریجینگ برای رفع این نقصان استفاده می شود. مقادیر تبخیر و تعرق روزانه برای ایستگاههای سینوپتیک استان گلستان در 3سال به طور انتخابی از سال 1385 تا 1390 با 5 روش پنمن مانتیث فائو 56 ، پنمن اصلاح شده ، هارگریوز- سامانی ، بلانی کریدل و روش درجه حرارت تورک با استفاده از نرم افزارRef-ETمحاسبه خواهد شد. برای برآورد تبخیر و تعرق نقطه ای در منطقه روش بلانیکریدل از دقت بالاتری برخوردار است. از روش های درون یابی مورد استفاده شاملIDWکریجینگ و کوکریجینگ ، روش کریجینگ بدلیل ریشه میانگین مربعات خطای کمتر نسبت به دو روش دیگر ، برای تعیین پراکندگی تبخیر و تعرق منطقه بهتر است استفاده شود

Keywords:

تبخیر و تعرق , سیستم اطلاعات جغرافیایی , کریجینگ , کوکریجینگ IDW ,