نگاهی نو بر عملکرد کارکنان در سازمان

شرکت های مختلف کارگران را متفاوت ارزیابی می کنند. برخی از سازمانها ارزیابی را بر اساس کیفیت وظایفی که کارکنان بر اساس شرح وظایف محول میکنند، قرار میدهند. برخی دیگر از رفتار کارمندان در محل کار و نسبت به مشتریان استفاده می کنند. عاوه بر این، برخی از سازمان ها از ویژگی هایی مانند نگرش کارکنان در ارزیابی عملکرد کارکنان استفاده می کنند. نکات اصلی نگرانی شرکت در رابطه با فرم ارزیابی فعلی شرکت، صمیمیت، تمیزی فضای کار و نگرش است. دوستی به عنوان معیار ارزیابی عملکرد، عملکرد کارکنان را با توجه به روابط بین کارکنان شرکت ارزیابی می کند. این شرکت با تحلیل رفتار دوستانه یک کارمند با سایر کارکنان در محل کار، کارگران خود را ارزیابی می کند. کارگرانی که با سایر کارگران روابط غیر دوستانه دارند در مقیاس دوستی درجه پایینی هستند.در ارزیابی عملکرد، تمیزی فضای کاری کارکنان نیز در نظر گرفته می شود. این شرکت مرتب بودن فضای کاری کارکنان را ارزیابی می کند. کارگرانی که دارای فضای کاری مرتب و منظم هستند در مقیاس آراستگی رتبه باایی دارند و آنهایی که دارای فضای کاری نامرتب هستند در مقیاس تمیزی رتبه پایینی دارند. در نهایت، شرکت از ویژگی های کارگری استفاده می کند. مانند نگرش در ارزیابی عملکرد. مدیران ارزیابی کننده شخصیت و نگرش کارکنان را نسبت به همکاران و سرپرستان در نظر می گیرند. نگرش مثبت به همکاران و سرپرست همراه با احترام به سرپرست، امتیاز عملکرد باایی را به خود جلب می کند. از سوی دیگر، نگرش ضعیف نسبت به همکاران و سرپرستان یا مدیران در ارزیابی عملکرد شرکت کارمند پایین رتبه بندی می شود. ارزیابی عملکرد کارکنان امری پیچیده است که نباید نادیده گرفته شود. شرایطی وجود دارد که ارزیابی عملکرد توسط کارمندان ناعادانه و مغرضانه تصور می شود. کارکنان بیشتر به کیفیت ارزیابی در نظر گرفته میشوند تا اینکه این فرآیند بر ارتقاء و افزایش حقوق آنها تاثیر بگذارد