سیستم های غیر فعال خورشیدی در بهینه سازی مصرف انرژی

منابع انرژی قابل تجدید به عنوان جزء ضروری توسعه پایدار محسوب می گردد. درصد عمده و روبه افزایشی از جمعیت کره زمین در شهرها زندگی می کنند، از این رو حیات این مردم و بقای شهرهایی که در آنها زندگی می کنند به جریان گسترده و دائمی منابع طبیعی از جمله انرژی بستگی دارد. در اکثر موارد انرژی مورد استفاده در شهرها توسط منابعی تأمین می گردد که در جای دیگر استخراج، تبدیل و پردازش می شوند. آفتاد، باد، رطوبت، عوارض زمینی و به طور کلی شرایط آب و هوایی و جغرافیایی، تأثیر مستقیمی در معماری سنتی ما در مناطق مختلف داشته است. از نیمه دوم قرن گذشته و بویژه از دهه هفتاد میلادی، اقلیم و حفظ محیط زیست پیوسته مورد توجه قرار گرفت و گروه های مختلف طرفدار محیط زیست در اقصی نقاط گیتی تشکیل شد. این گروه ها، عمدتاً خواستار حفظ و احیاء محیط زیست، استفاده از فنآوری همگون با محیط طبیعی، بازیافت ضایعات صنعتی و استفاده از انرژی های پاک مانند انرژی خورشید، بادو آب بودند. به همین منظور آنچه در این مقاله به عنوان راهکارهای بهینه سازی انرژی بیان می شود در شرایط اقلیمی متنوع ایران با توجه به نوع شرایط بهره مندی انرژی های موجود متفاوت خواهد بود. به علت آفتابخیز بودن کشورمان سیستم های مختلف انرژی خورشیدی بیشتر از بقیه انرژی ها، کارا هستند استفاده از انرژی های خورشیدی به دو صورت فعال و غیرفعال صورت می گیرد که در این نوشتار ضمن پرداختن روشهای استفاده از انرژی خورشید یعنی: 1. سیستم های فعال. 2. سیستم های غیر فعال. 3. سیستم های مرکب. به تشریح انواع اصلی سیتسم های خورشیدی غیرفعال در ساختمان خواهیم پرداخت. –سیستم های خورشیدی غیرفعال (پنجره آفتابی)، (دیوار آفتابی)، (گلخانه)، (بام حوضچه ای)، (جذب مجزا)