معماری همساز با اقلیم (مطالعه موردی شهر ایلام)

کشور ایران بدلیل وسعت زیاد و وجود رشته کوههای زاگرس و البرز، کویر مرکزی، دریای خزر در شمال، خلیج فارسدر جنوب، بر اساس تقسیمبندی آبوهوایی به چهار پهنه اقلیمی بخشپذیر شده است. اما بدلیل کلیگویی در پهنه-بندی اقلیمی ارائه شده و علم به اینکه عوامل تاثیرگذار بر اقلیم (باد، باران، رطوبت، آفتاب، یخبندان و...)در هر منطقهاز ایران متفاوت است، نیاز به شناخت و بررسی بیشتر هر ناحیه با توجه به دادههای هواشناسی و الگوبرداری از بناهایسنتی که بهطور صحیح اجراء گردیدهاند ضروری بهنظر میرسد چرا که این امکان را بوجود خواهد آورد تا بناهایاحداث شده در آینده با جهتگیری و استقرار مناسب کمترین تاثیر منفی بر محیطزیست بگذارد. پیشینه طراحی وساختوساز با توجه به معیارها و ویژگیهای طبیعی و اقلیمی در معماری سنتی ایران دارای پیشینه چندصد ساله می-باشد و از شاهکارهای معماری در جهان به شمار میآید. بطور کلی استفاده از انرژیهای طبیعی و نیز حفظ و جلوگیریاز هدر رفتن انرژی تولیدی از سایر منابع و تنظیم تعادل حرارتی به صورت منطقی بین داخل و خارج ساختمان هدفاصلی ساکنان اقلیم سرد به شمار میآید و از طرفی میتوان به راحتی از منابع رایگان خدادای مثل باد، نور، حرارتآفتاب بهرهگیری کرده و با معماری پایدار که هدفش استفاده از انرژیهای پاک است همقدم شد. در این مقاله نیز سعیشده تا با شناخت معماری مناطق سردوکوهستانی حاشیه زاگرس و همچنین تحلیل معماری سنتی شهر ایلام و بررسیآمار و اطلاعات دوره آماری 20 ساله از سازمان هواشناسی این استان، عوامل تاثیرگذار بر اقلیم این شهر شناسایی و درپایان پیشنهاداتی برای طراحی با الگوی معماری اقلیمی و پایدار ارائه گردیده است.