بناهای نوساز و استفاده بهینه از انرژی (نمونه موردی: سایبانهای افقی بافت جدید شیراز)

امروزه در جهان به دلیل مصرف بی رویه منابع انرژی که از قبل وجود داشته و در پی آن احساس خطر در مورد بحرانانرژی در زمینه های مختلف بهخصوص در مورد اتمام این منابع و همچنین پیامدهای خطرناک زیستمحیطی به دلیلاستفاده مفرط از انرژیهای فسیلی، بهینه سازی مصرف انرژی اهمیت خاصی پیدا کرده است به طوری که در زمینهمعماری راهکارهای ویژهای را در صنعت ساخت و ساز تبیین نمودهاند. طبق آمارهای گرفته شده در ایران و دیگرکشورهای جهان، میزان انرژی مصرفی در ایران بیش از سه برابر میانگین مصرف جهانی می باشد که مسئله ای بسیارهشداردهنده می باشد. از این رو این فرضیه به وجود آمد که توجه به مسائل و راهکارهای تاثیرگذار در بهینه سازی مصرف انرژی در زمینهمعماری و ساخت و ساز شهرهای ایران چندان مورد توجه قرار نمیگیرد. نوع پژوهش کیفی کمی می باشد و گردآوریاطلاعات از طریق منابع اسنادی و الکترونیکی و مشاهده میدانی انجام گرفته است. از این رو در مقاله حاضر، ابتدا اقلیم و تاثیر طراحی اقلیمی در بهینه سازی مصرف انرژی مورد بررسی قرار گرفته است و سپس خصوصیات اقلیمی و جغرافیایی شهر شیراز و راهکارهایی در راستای بهبود شرایط آسایش جهت به حداقل رساندن استفاده از دستگاههای مکانیکی در تولید گرمایش و سرمایش ساختمانها ارائه شده است و در ادامه به بررسیساختمانهای نوساز واقع در منطقه ای از شهر شیراز پرداخته شده است و یکی از اصلی ترین مسائل در طراحی اقلیمیعلی الخصوص در شهر شیراز که مربوط به تابش آفتاب به جبهه ی جنوبی می شود در این ساختمانها مورد تجزیه وتحلیل قرار داده شده است که بر اساس نتایج به دستآمده، مشاهده میشود که در بناهای نوساز احداث شده توجهمطلوبی به این مسئله ی اقلیمی در ساخت و سازها نشده و چندان مورد اهمیت واقع نگردیده است.