عاطفه سعیدی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان اصفهان، ایران
مریم قاسمی - استاد گروه آموزشی معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان اصفهان، ایران

در طراحی فضاهای مسکونی، پیش بینی حریم از مهمترین ابعاد طراحی بوده و نمی توان برای مکانیابی اتاق ها و فضاهای مختلف فقط به استفاده مناسب از نور آفتاب در زمستان و مقابله با آن در روزهای گرم تابستان توجه کرد و به مسئله حریم بی توجه بود. پژوهش حاضر پس از تبیین مسئله حریم و اقلیم، همپوشانی این دو را در 2 نمونه خانه قزوینی ها به عنوان خانه سنتی و مجتمع مسکونی پردیس به عنوان خانه معاصر در شهر اصفهان بررسی تطبیقی می کند و میزان موفقیت هر یک از این دو را در ارائه این ه مپوشانی بررسی می نماید. در این تحقیق توصیفی برای جمع آوری اطلاعات از روش مطالعات کتابخانه ای و روش میدانی استفاده شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد که مجتمع پردیس از لحاظ اقلیمی و دارا بودن حریم دارای یک سری نکات مثبت و درجزئیات در برخی موارد منطبق بر مصادیق معماری سنتی ایرانی در قالبی جدید است که می توان در طراحی از آن بهره گرفت. رعایت سلسله مراتب دسترسی درگذر از معبر و رسیدن به خانه و درون آن، وجود مفصل های اتصال دهنده فضاهای باز و بسته و استفاده از هر سه فضای باز، بسته و پوشیده در کنار هم، توجه به مسئله اقلیم و استفاده از گیاهان، حوض و فواره و سایر عناصر اقلیمی در دو نمونه مورد مطالعه به چشم میخورد. در نهایت می توان پس از بررسی انجام شده نکاتی را که می تواند در طراحی به طراحان برای سازگاری بیشتر طرح با طبیعت و جوابگوئی به نیازها و فرهنگ مردم کمک نماید پیشنهاد داد و برای بهینه سازی فضاهای معماری از آن بهرمند گردید.

اقلیم- حریم- خانه سنتی- خانه معاصر- ردونگرائی