نحوه استفاده از انرژی های نو در ساختمان و چگونگی استفاده ازآن با توجه به اقلیم های مختلف

ساختمان یکی از بزرگترین بخشهای مصرف کننده انرژی در اکثر جوامع محسوب می گردد . توجه به فن آوریهایساختمان به منظور صرفه جویی و بهینه سازی مصرف انرژی به میزان بسیار مؤثری می تواند در این راستا نقشسازنده داشته باشد . این نکته قابل ذکر است که مصرف زیاد انرژی به هیچ وجه به معنی آسایش در ساختمان نیست. نارضایتی های موجود در ارتباط با عدم وجود آسایش، به تجهیزات مکان سرمایشی و گرمایشی ساختمان بازمی گردد . ساختمانی که در آن سیستم هواساز وجود دارد و مصرف انرژی بالاتری را نیز شامل می شود ، به مراتب بانارضایتی بیشتری نسبت به ساختما ن هایی که هواساز ندارند، روبرو هست . بنابراین ما در بسیاری موارد ازساختمانهایی استفاده می کنیم که علی رغم میزان چند برابر انرژی، آسایش چند برابر را فراهم نمی سازند . روشهایطراحی معماری از طرق مختلف می تواند به بهینه سازی مصرف سوخت در ساختمان کمک نماید. این مقاله بخشی ازمطالعات نگارنده در ارتباط با نحوه استفاده از انرژی های نو در ساختمان را با توجه به اقلیم های مختلف ارائهمی دهد،درابتدا جنبه های کاملا علمی موضوع و ادبیات نظری و پیشینه موضوع مورد بررسی قرار می گیرد،و باجستاری در مبانی و مفاهیم معماری ،چگونگی استفاده از انرژی با توجه به نوع اقلیم روشن می شود.همچنین در ایننگارش علل اهمیت موضوع با نگاهی به تأثیرات مثبت صرفه جویی در مصرف انرژی به اختصار بیان شده؛ بدیهی استهر چه قابلیت ها و توانایی های یک فناور بیشتر باشد،اهمیت کنترل و بکار گیری آن در جهت کمک به ارتقا ی زندگیا نسان ها نیز مهمتر خواهد بود.

Keywords:

اقلیم , بهینه سازی , صرفه جویی انرژی , طراحی معماری , کاهش مصرف