سیدمجید مفیدی شمیرانی - عضو هیئت علمی دانشکده معماری دانشگاه علم و صنعت ایران
احسان حیدرزاده - دانشگاه علم و صنعت ایران
نادر ملکی ریزی - دانشگاه علم و صنعت ایران

عوامل مختلف کالبدی، اجتماعی، اقتصادی، زیست محیطی و اقلیمی در هنگام برنامه ریزی مکانی پیاده راه ها نقشدارند. با این حال مشاهده می شود که عدم توجه به مباحث اقلیمی در اقلیم سرد و کوهستانی موجب بروز مشکلاتیهمچون سوز زمستانی، بهره مند نشدن پیادهراه ها از انرژی تابشی بهینه، ذوب نشدن به موقع برف و کاهش ایمنیعابرین پیاده می شود. در راستای حل مشکلات ذکر شده توجه به عوامل اقلیمی در برنامه ریزی و طراحی پیاده راه هاالزامی می باشد. توجه به این مورد آسایش اقلیمی را در محیط افزایش می دهد و موجب تشویق عابرین پیاده بهاستفاده بیشتر از پیاده راه ها خواهد گردید که خود در کاهش سهم سوخت مصرفی خودروها ، مصرف کمتر انرژی درساختمانها، کاهش مصرف انرژی توسط عابرین و به تبع آن کاهش استفاده از منابع موثر بوده، زمینه ساز ارتقایتعاملات اجتماعی و پویایی اقتصادی شده و در مجموع موجبات توسعه پایدار را فراهم خواهد نمود. در این راستا، این مقاله با روش پژوهش تحلیلی کاربردی، با استفاده از آزمون شبیه سازی با نرم افزار ecotect برای چهار راستای اصلی پیاده راه، از طریق تحلیل مقایسه دمایی، راستای بهینه برای یک پیاده راه فرضی را در شهر تبریز مشخص می کند. در این پیاده راه به منظور یکپارچه دیدن ابعاد معماری و شهرسازی، چنین فرض شده است که هم کاربری های مجاور گذر پیاده و هم گذر پیاده نیازمند راستای بهینه اقلیمی هستند. بنا بر یافته های پژوهش، جهت گیری پیاده راه در راستای شمال شرقی جنوب غربی، بهینه ترین حالت برای بهره برداری از شرایط دمایی مطلوب می باشد.

آزمون شبیه سازی- اقلیم سرد تبریز - راستای بهینه پیاده راه- راستای بهینه ساختمان